Komunikaty Ottawskie - Sobota, 29 czerwca 2019

Canada Day 2019
Monday, July 1, 2019

Take part in the nation’s biggest birthday party on July 1!

The Nation's Capital is the headquarters for Canada's birthday celebration. Each year, hundreds of thousands of people visit Parliament Hill, Major's Hill Park, Jacques-Cartier Park, and other locations in the surrounding areas to celebrate Canada. This year marks Canada's 152^nd birthday.

On July 1, join us in Ottawa–Gatineau to celebrate Canada’s birthday!

Canada’s Capital Region buzzes with activity, as Canadians from across the country flock to the Capital to show their national pride.

The festivities take place on Parliament Hill, in downtown parks and on the streets. Witness the ceremonies, take in the musical talent from across the country, see the fireworks — and more!

On July 1, Parliament Hill draws thousands of Canadians dressed in red and white. The Canada Day festivities on the Hill run from morning to night—ceremonial events, shows, activities, fireworks and much more! Enjoy the good cheer as Canadians from across the country come together in the Capital to celebrate Canada’s birthday.

The biggest Canada Day party takes place in Ottawa each year on July 1, with live entertainment, family activities and spectacular fireworks! And this year, Canada’s Capital is hosting a weekend-long celebration on Saturday, June 30 and Sunday, July 1, 2018. Take a look at these highlights and plan your long weekend getaway to Ottawa for the 152^nd Canada Day celebrations. And yes, it’s all FREE!

THREE OFFICIAL SITES

Though celebrations are taking place throughout the Ottawa area over the weekend, official Canada Day weekend events are held at the following three official sites:

Parliament Hill: The centrepiece of Ottawa’s downtown landscape, the political and cultural heart of the city, and the main site for Canada Day festivities.
Major’s Hill Park: Conveniently located just a few minutes’ walk from Parliament Hill, between the Fairmont Château Laurier and the National Gallery of Canada, this beautiful green space features family-friendly programming and performances.
Canadian Museum of History: Enjoy indoor and outdoor live entertainment at Canada’s most visited museum, conveniently located in Gatineau, Quebec, just across the Ottawa River from other official Canada Day sites.

PROGRAMMING

A diverse selection of top and emerging Canadian musicians will be performing at official Canada Day sites over the weekend.

Major’s Hill Park

Sunday, June 30: Special programming includes interactive arts and activities as well as performances by CHANCES, Iskwé, Medhi Cayenne, Salebarbes and Said the Whale.

Monday, July 1: Special programming continues, as well as performances by DJ Domeno, Élage Diouf, Tyler Shaw, Corneille and Tokyo Police Club.

Parliament Hill

June 30: As preparations get underway for the July 1 festivities on Parliament Hill, the site will not feature official programming (though rehearsals will be taking place on the outdoor stage).
July 1: Programming on the Hill starts at 8 a.m. and includes an Algonquin blessing of the grounds, a Carillion Concert, and the Noon and Evening Shows featuring various artists such as the National Arts Centre Orchestra, K’Naan, T. Thomason, Les Ballets Jazz de Montréal, Karim Ouellet, Shawnee, William Prince, Coeur de Pirate, Marie Mai and Brett Kissel.

Please note:

The main entrance to access Parliament Hill for Canada Day programming will be located in front of the Supreme Court of Canada at the intersection of Wellington and Kent streets. The entrance for people with special needs will be at the Parliament Hill pedestrian entrance at the intersection of Bank and Wellington streets.
IMPORTANT INFO: For additional details on access points, the security process and any restrictions to consider, please consult the Be prepared to celebrate on Parliament Hill section on the official Canada Day website. Expect to undergo a security screening, including a bag check and a metal detector. Access to Parliament Hill will be faster for those without bags and without restricted items.
RESTRICTED ITEMS

The restricted items below are not permitted inside the Parliament Buildings. The Service is authorized to make exceptions if a restricted item is determined to be necessary and required to serve child care, medical or other special needs.

Any bag larger than 35.5 cm x 30.5 cm x 19 cm (14 in x 12 in x 7.5 in), any pointed object (e.g. knitting needles and letter openers), electric stun guns, martial arts weapons or devices, slingshots, replica guns, explosive devices, ammunition, aerosols, fireworks, knives of any size, razors and box cutters, tools, selfie sticks, blunt instruments, flammable or harmful substances, alcoholic beverages, illegal drugs and drug paraphernalia.

CANADA DAY FIREWORKS

Around 10:00 p.m. on July 1, the 15-minute Manulife Canada Day Fireworks show will be launched from Nepean Point, near the National Gallery of Canada and the Alexandra Bridge. (Keep in mind the fireworks show is weather dependent.)

Best viewing spots

Parliament Hill is not necessarily the best place to see the fireworks, as the Parliament Buildings can block part of your view. Consider these alternatives:

The central loop of Confederation Boulevard which runs along Wellington Street, MacKenzie Avenue, Sussex Drive in Ottawa, as well as Laurier Street in Gatineau
Major’s Hill Park, overlooking the Ottawa River
Along the Ottawa River

GETTING AROUND

Over the Canada Day weekend, various roads are closed to traffic and parking is very limited as locals and visitors of all ages gather in downtown Ottawa. For more details, consult the complete list of road closures. So it’s best to get around on foot, by bike, or by public transportation. Take advantage of the free supervised bike stations at Major’s Hill Park, the Supreme Court of Canada and the Canadian Museum of History.

ACCESSIBILITY

All official sites (Parliament Hill, Major’s Hill Park and the Canadian Museum of History) are accessible to people with special needs.

Note that dogs and pets are not permitted at Canada Day official sites (exceptions are made for service dogs).

GETTING THE MOST OUT OF YOUR CANADA DAY WEEKEND IN OTTAWA

For the most up-to-date official Canada Day programming details and updates, visit the Canada Day website.

And to know more on what to expect, how to get around the city and how to prepare for your Canada Day visit to Ottawa, consult our Canada Day Packing Guide.

SHARE THE FUN

Get out there, enjoy the action and share your experiences using the #MyOttawa and #CanadaDay hashtags!

More info could be found at the below links:

Obozy i Kolonie Harcerskie - Ontaryjskie Kaszuby 2019

Tradycyjnie, setki polonijnych harcerzy spędzi dwa tygodnie na obozach harcerskich na Ontaryjskich Kaszubach. W tym roku obozy trwają od 6 do 20 lipca 2019 we wszystkich kaszubskich stanicach. Młodzież i dzieci - harcerze, zuchy i skrzaty - spędzą ten czas bardzo aktywnie w gronie swoich rówieśników. Będziemy mieć okazje do uczestniczenia razem z harcerzami w niedzielnych mszach w Kaplicy pod Sosnami, w ośrodku Ojców Franciszkanów. Znakomitą okazją do spędzenia czasu wspólnie z harcerzami będzie również wielkie Ognisko Harcerskie wieczorem w sobotę 13 lipca.

Tereny harcerskie rozciągają się wzdłuż Old Barry's Bay Road, w pobliżu jeziora Wadsworth Lake. Zobacz mapę, gdzie widać Katedrę pod Sosnami (Cathedral under the Pines) oraz plac z Pomnikiem Szarych Szeregów (Szare Szeregi Monument), gdzie będzie harcerski wieczór ogniskowy: https://goo.gl/maps/LFyMGuy3nTi9AiPe7

Kaszuby goszczą polonijnych harcerzy na obozach od roku 1954. Zobacz więcej informacji poniżej w szkicowo przedstawionej historii polskiego harcerstwa w Polsce oraz w Kanadzie.

Poczty sztandarowe stanic harcerskich przed mszą św. w Katedrze pod Sosnami, 10 lipca 2016

Przemarsz harcerzy na msze, w takt bicia werblów oraz wieczór ze śpiewami przy dużym ognisku, w gronie setek harcerzy, robi ogromne wrażenie a przeżycia pozostają na całe życie. Jeśli nie miałeś czy nie miałaś okazji tego doświadczyć, to gorąco zachęcam. Przy okazji zwiedzisz malowniczo położoną Katedrę pod Sosnami, Pomnik Szarych Szeregów i teren wokół pomnika. Może wejdziesz na wzgórze Trzech Krzyży (The three crosses) z ładnym widokiem na okolicę. Zwróć uwagę na liczne przydrożne kapliczki, które dodatkowo dodają polskości tej tak swojsko wyglądającej okolicy.

Msza św. 10 lipca 2016, Harcerki i Harcerze

Moje pierwsze spotkanie z Ontaryjskimi Kaszubami było czwartego dnia po wylądowaniu w Kanadzie. Moje stopy stanęły na ziemi kanadyjskiej we wtorek 1 września 1981 roku. Po wylądowaniu w Toronto, tego samego dnia trafiłem do Kitchener, Ontario. W piątek 4 września, ja i jedna nowo-przybyła polska rodzina zostaliśmy przywiezieni przez Polaka z Kitchener-Waterloo na Kaszuby. Spędziliśmy Labour Day weekend w domku wynajętym od pana Dombroskiego, położonym nad Wadsworth Lake, przy Dombroskie Road. Bardzo mile wspominam do dziś ten pobyt i dłuższe rozmowy z bardzo miłym panem Dombroskim, który w malowniczy sposób opowiadał nam o swojej rodzinie i Kaszubach. Można powiedzieć, że zakochałem się w Ontaryjskich Kaszubach. Po przeprowadzce z Waterloo do Ottawy w roku 1984 dystans do Kaszub zmniejszył się z 4,5 godziny jazdy do około 2 godzin. Każdego lata, przez wiele kolejnych lat, spędzaliśmy nasze urlopy pod namiotami w ośrodku O. Franciszkanów nad Wadsworth Lake. Odwiedzamy Kaszuby kilka razy w ciągu każdego roku, głównie w okresie maj - październik, ale czasem wpadamy w te okolice także zimą.

Do spotkania na Kaszubach!
Czesław Piasta

Początki harcerstwa w Polsce

Wiadomości o skautingu dotarły na ziemie polskie (znajdujące się pod zaborami) w 1909 r. Od roku 1910 samorzutnie powstawały zastępy i drużyny. W zaborze austriackim skauting działał legalnie, w pozostałych w konspiracji. Zaproponowany przez gen. Roberta Baden-Powella nowy system wychowawczy postrzegany był jako dobry sposób wychowania młodzieży na żołnierzy i przyszłych obywateli odrodzonej Polski. Dlatego skautingiem zainteresowały się przede wszystkim organizacje niepodległościowe, m. in. „Zarzewie” (organizacja akademicka, która w ramach Polskich Drużyn Strzeleckich przygotowywała młodzież do walki o niepodległość), „Sokół” (towarzystwo sportowe o charakterze patriotycznym) i „Eleusis” (katolickie stowarzyszenie abstynenckie). Przy lwowskim „Sokole” powstało Związkowe Naczelnictwo Skautowe, a Andrzej Małkowski zorganizował pierwszy kurs skautowy na początku 1911 r. W dniu 22 maja 1911 r. Andrzej Małkowski wydał rozkaz tworzący oficjalnie pierwsze cztery drużyny skautowe we Lwowie (jest to często uznawane jako symboliczny dzień powstania harcerstwa). W zaborze rosyjskim w końcu 1911 r. powstała nielegalna Naczelna Komenda Skautowa skupiająca samorzutnie powstające drużyny. W zaborze pruskim pierwsze drużyny skautowe powstały w Poznaniu w 1912 r. Ważnym wydarzeniem pierwszego okresu tworzenia polskiego skautingu był wyjazd polskich skautów ze wszystkich zaborów we wspólnej reprezentacji (pod wodzą Andrzeja Małkowskiego) na zlot skautów w Birmingham w lipcu 1913 r.

Czasy po II Wojnie Św.

Już od 1944 r. na wyzwolonych terenach powstawały samorzutnie drużyny harcerskie. Do pracy w odradzającym się ZHP powracała przedwojenna i szaroszeregowa kadra instruktorska, wiceprzewodniczącym ZHP został Aleksander Kamiński. ZHP zaczął funkcjonować w strukturach państwa legalnie. Do drużyn zgłaszały się rzesze młodych ludzi. Harcerstwo aktywnie włączyło się do odbudowy zniszczonego kraju i zagospodarowywania ziem zachodnich w ramach programu Harcerskiej Służby Polsce.

W wielu środowiskach harcerskich dominowało poparcie dla ruchów opozycyjnych wobec komunistów. Wielu harcerzy działało w organizacjach konspiracyjnych. W czerwcu 1946 r. w czasie odbywającego się w Szczecinie zlotu młodzieżowego „Trzymamy straż nad Odrą” doszło do konfrontacji członków komunistycznego ZWM z harcerzami z ZHP, którzy otwarcie poparli opozycyjny PSL i jego przywódcę Stanisława Mikołajczyka. Przyspieszyło to dążenie komunistów do zawłaszczenia organizacji.

Jesienią 1948 r. rozpoczęła się stopniowa likwidacja ZHP. Z władz sukcesywnie byli odwołani niegodzący się na zmiany instruktorzy. Zlikwidowano podział na organizację męską i żeńską, tworząc wspólne Naczelnictwo i łącząc komendy chorągwi i hufców (była to okazja do zmian personalnych). Zlikwidowano również autonomiczny Ruch Przyjaciół Harcerstwa.

W grudniu 1948 r. narada nowych komendantów chorągwi zdecydowała o zerwaniu z tradycją skautową i odejściu od metody harcerskiej. Z organizacji zaczęto masowo usuwać dotychczasowych instruktorów, równocześnie nadawano stopień harcmistrza działaczom komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej (ZMP). Na początku 1950 r. władze ZMP podjęły uchwałę o przejęciu kierownictwa nad ZHP. Związek Harcerstwa Polskiego zaprzestał działania 1 czerwca 1950 r.

Część instruktorów i harcerzy zeszła do podziemia, tworząc tzw. drugą konspirację harcerską. Prowadzili oni działalność o charakterze patriotycznym i niepodległościowym – zwykle bez broni.

W ramach ZMP działała Organizacja Harcerska (OH), która miała być kopią radzieckiego Pioniera. Zakazano noszenia krzyży harcerskich i lilijek – w to miejsce wprowadzając nowy znaczek tzw. czuwajkę – i odrzucono mundury harcerskie.

Po politycznych przemianach w Polsce w październiku 1956 r. postanowiono reaktywować ZHP. Nastąpiło to na tzw. Zjeździe Łódzkim w grudniu 1956 r. 10 grudnia 1956 r. zapadła ostateczna decyzja o reaktywowaniu ZHP i powołaniu Naczelnej Rady Harcerskiej. Przywrócony został tradycyjny mundur, krzyż i lilijka. Ceną za odrodzenie organizacji była konieczność zgody na ścisłą współpracę z rządzącą w Polsce PZPR (partią komunistyczną).

Okres zmiany systemu politycznego w Polsce w roku 1989 po dzień dzisiejszy

ZHP kontynuuje swoją działalność w Polsce do dnia dzisiejszego.

12 lutego 1989 roku zapadła decyzja o utworzeniu Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej, alternatywnej wobec ZHP organizacji skautowej. Tego dnia w kościele św. Andrzeja przy ul. Chłodnej w Warszawie spotkała się grupa 51 instruktorów reprezentujących harcerstwo niepokorne i niezależne. Wśród nich – przedstawiciele Ruchu Harcerstwa Rzeczypospolitej (podzielonego wówczas na krakowski i warszawsko-gdański) oraz niektórzy działacze nie funkcjonujący już w Niezależnym Ruchu Harcerskim. Długie i żarliwe dyskusje na temat przyszłości harcerstwa doprowadziły do powstania Komitetu Założycielskiego Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej. W ten sposób stworzona została druga co do wielkości organizacja skautowa w Polsce. Jej powołanie poparło środowisko warszawskich kombatantów z Szarych Szeregów, między innymi: Stanisław Broniewski, Józef Piątkowski i Jan Seredyński. Po latach antywychowawczej, indoktrynacyjnej działalności władz ZHP, zaistniała nadzieja, że harcerstwo wróci do swych dawnych ideałów wychowawczych, które jakże świetnie zdały egzamin na polu walki o niepodległość Polski w dwóch wojnach światowych oraz w krótkim, w 20-letnim okresie suwerennego bytu państwowego.

25 lutego 1989 w kościele św. Zygmunta w Warszawie powołano Związek Harcerstwa Rzeczpospolitej. W obecności ponad dwustu delegatów środowisk ze wszystkich stron Polski przyjęto uchwałę o powołaniu do życia nowej organizacji. W zjeździe wzięło udział 424 delegatek i delegatów z całego kraju. Uchwalono Statut ZHR, wybrano władze.

Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej odwołuje się do tradycji ideowej skautingu i polskiego harcerstwa, chce kontynuować zasady programowe, metodyczne i organizacyjne Związku Harcerstwa Polskiego lat 1918–1939 oraz twórczo rozwijać dorobek niezależnych środowisk harcerskich działających po 1945 w ZHP i poza nim. ZHR używa tradycyjnego hymnu, odznak i symboliki harcerskiej. Lilijka harcerska będąca symbolem ZHR (tradycyjna lilijka przepasana w węźle biało-czerwoną szarfą) została zaprojektowana w 1989 przez hm. Małgorzatę Wojtkiewicz z Sopotu.

Związek wychowuje w oparciu o wartości chrześcijańskie. Jest organizacją otwartą dla wszystkich osób poszukujących wiary, których postawa osobista jest inspirowana Prawem i Przyrzeczeniem harcerskim, przy czym instruktorki i instruktorzy są chrześcijanami.

Związek jest niezależny organizacyjnie i ideowo od jakiejkolwiek partii politycznej. Związek od kilkunastu lat współpracuje z Confederation of European Scouts posiadając tam status członka współpracującego (ang. associate member), a także uczestniczy w organizowanym przez nich co cztery lata Eurojamie. ZHR od wielu lat współpracuje z organizacjami harcerskimi poza granicami kraju, w tym Związkiem Harcerstwa Polskiego działającym poza granicami Kraju, Związkiem Harcerstwa Polskiego na Litwie i Harcerstwem Polskim na Ukrainie, czego owocem było podpisanie 14 października 2017 roku w Krakowie Porozumienia Organizacji Harcerskich

Krzyż Harcerski

Krz

yż harcerski to odznaka nadawana członkom organizacji harcerskiej podczas składania przyrzeczenia. Wzorowana jest na odznaczeniu Virtuti Militari. Jako odznaka polskiego harcerstwa został zatwierdzony podczas konferencji zjednoczeniowej ZHP w 1918 r.

ZHP wystąpił o patent i wyłączność praw do Krzyża Harcerskiego. Wyniknął spór o prawo używania Krzyża Harcerskiego.

W trwającym kilka lat postępowaniu przed Urzędem Patentowym (UP) Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej zarzucał Związkowi Harcerstwa Polskiego, że ten w 2000 r. złożył wniosek o ochronę prawną wzoru tej najważniejszej odznaki harcerskiej w złej wierze - wiedząc, że jest ona używana także przez inne organizacje, w tym ZHR.

Komsomoł czy ZHP?
ZHR miał wątpliwości do ciągłości prawnej ZHP. Organizacja podkreślała, że po II wojnie światowej ruch harcerski w naszym kraju przestał istnieć. ZHP reaktywowano w 1956 roku na bazie Organizacji Harcerskiej Związku Młodzieży Polskiej. W ocenie ZHR prawo do spuścizny przedwojennego ruchu harcerskiego miał ZHP poza granicami Kraju (ZHPpgK), który do dzisiejszego dnia funkcjonuje w Londynie.

Sąd ostatecznie w roku 2011 stwierdził, że wszystkie organizacje harcerskie mają swobodny dostęp do tradycyjnych symboli i odznak harcerskich. 3 lutego 2012 roku w Warszawie została podpisana umowa między Związkiem Harcerstwa Polskiego i Związkiem Harcerstwa Rzeczpospolitej. Dokument dotyczy współpracy w zakresie ochrony symbolu ruchu harcerskiego – Krzyża Harcerskiego.

Początki Harcerstwa w Kanadzie

Początki pracy harcerskiej w Kanadzie należy szukać w latach 30-tych ubiegłego stulecia, kiedy przy parafiach i społecznych polskich stowarzyszeniach powstały pierwsze jednostki harcerskie. Polacy skupiali się w tym czasie głównie na zachodzie Kanady i w większych miastach prowincji Ontario i Quebec. Kolebką ZHP w Kanadzie jest Winnipeg, gdzie pierwsza drużyna Harcerzy została założona przez dha Franka Zapotocznego. Następne jednostki organizują się w Toronto, gdzie wśród pierwszych kierowników pracy harcerskiej wspomnieć należy ks. Klitę, drużynowego drużyny harcerzy i ks. phm. Jana Sajewicza, drużynowego gromady zuchowej.

Harcerstwo zaczęło rozwijać się w innych ośrodkach i tak powstały nowe jednostki w Winnipeg, Brandon, Montreal, Toronto i Hamilton. Przed wybuchem II-giej Wojny Światowej istniało już 31 gromad i drużyn (harcerzy i harcerek). Wszystkie jednostki zarejestrowane były w Boy Scouts of Canada i Girl Guides of Canada. W drużynach polskich starano się o utrzymanie języka polskiego, a w programach kładziono duży nacisk na wiadomości o Polsce, zwyczajach, tańcach ludowych i piosenkach.

Wydział zagraniczny ZHP w Polsce starał się o współpracę z jednostkami w Kanadzie i pomagał poprzez nadsyłanie materiałów szkoleniowych. Ponadto wydelegowano szereg instruktorów z Polski do pomocy działającym tu kierownikom pracy. Pierwszym instruktorem z Polski był hm. Dziekoński, następnie przyjechał hm. Leszek Domański, a na rok przed wojną hm. Franek Głogowski.

Planom większego rozwoju Harcerstwa w Kanadzie przeszkodziła wojna. Nie doszły do skutku planowane kursy dla kierowników pracy i nowe jednostki harcerskie. Praca harcerska na okres wojny prawie ustała.

Początki działalności harcerskiej w Kanadzie po zakończeniu wojny przypadają na rok 1948. W tym to roku przyjechał do Kanady dh hm. Wiktor Szyryński, mianowany przez naczelnictwo ZHP Delegatem w Kanadzie. Prof. dr. Wiktor Szyryński sprawował swą funkcję delegata do 1958r., kiedy to sam ustąpił z funkcji widząc, że praca harcerska jest już zorganizowana i rozwija się pomyślnie. W czasie sprawowania swej funkcji brał czynny udział w akcjach letnich, kursach i konferencjach instruktorskich, zawsze chętnie służył pomocą czy radą.

W pierwszych latach po zakończeniu II-giej Wojny Światowej, rozpoczyna się napływ nowej Polskiej emigracji do Kanady. Wśród niej znajdują się instruktorki, instruktorzy oraz harcerki i harcerze z Anglii, Afryki, Indii, Libanu, Niemiec, Szwecji, Armii Polskiej na zachodzie oraz Armii Krajowej którzy mają w sercach głęboko zakorzenione idee harcerskie. Oni to zaczynają wskrzeszać ruch harcerski w Kanadzie.

W roku 1948 odradzają się jednostki harcerzy na terenie Montreal'u. Dh Mietek Rewers organizuje drużynę Harcerzy im. Hetmana S. Czarneckiego, a w 1950r. w dzielnicy Frontenac zastęp wędrowników "Błyskawica".

Foto: Pomnik Szarych Szeregów

W roku 1951 na wniosek Delegata Naczelnictwa ZHP w Kanadzie, Naczelnik harcerzy mianuje Komendanta harcerzy hm. Stefana Czerwińskiego. W pracy organizacyjnej pomaga mu przybyły ze Szwecji phm. Kazimierz Szmelter. Istniejące Kręgi Starszoharcerskie w prowincji Ontario, a szczególnie Krąg "Tatry", są inicjatorami i pomagają w powstaniu jednostek harcerskich i gromad zuchowych. W maju powstaje w Toronto 1-sza Drużyna Harcerzy im. Tadeusza Kościuszki. Pierwszymi drużynowymi byli: S. Krajewski, J. Pankiewicz i J. Gołas. W październiku 1952 roku z inicjatywy dha Bogdana Włodarczyka powstaje w St. Catharines 4-ta Drużyna Harcerzy.

Latem 1952r. harcerze rozbili pierwszy obóz pod namiotami na terenie dh F. Gryszkówki w North Hatley, P.Q. Komendantem obozu był hm. S. Czerwiński. Odbyła się tam także kolonia zuchowa męsko-żeńska. Powstają nowe jednostki harcerskie w Montreal'u, Toronto, St. Catharines i Windsor.

Drugi obóz i kolonia zuchowa odbyła się nad rzeką Św. Wawrzyńca w miejscowości Gananoque. Zgromadziło się tam 55 harcerzy i 22 zuchów. Komendantem obozu był hm. Stanisław T. Orłowski. Do pomocy w wykonaniu programu pomagało okresowo wielu instruktorów. Szkolenie jak i program stały na dużym poziomie. Z obozu nagrano specjalną audycję i przez CBC była transmitowana do Polski.

Naczelnik Harcerzy w Londynie z dniem 26 sierpnia 1953 roku mianuje Komendanta Chorągwi Harcerzy hm. S. T. Orłowskiego. Datę tą uważamy za oficjalne rozpoczęcie zorganizowanej pracy Chorągwi Harcerzy w Kanadzie. Druh Komendant w krótce organizuje skład Komendy Chorągwi Harcerzy i wprowadza podwaliny administracji. Zostaje przeprowadzony podział terenowy na dwa hufce: w Montreal'u - "Orlęta" (hufcowy: hm. Kazimierz Milej), Toronto - "Karpaty" (hufcowy: phm. Jerzy Więckowski), oraz obwód zachodni podlegający bezpośrednio Komendzie Chorągwi. Dokonano pierwszą rejestrację starszyzny harcerskiej. Od tego czasu hufce organizują po raz pierwszy własne obozy i kolonie.

Stanica "Karpaty", Kaszuby Ontario

W 1953 roku O. Rafał Grzondziel, Franciszkanin i zarazem harcerz, przybył do Barry's Bay odwiedzić swego przyjaciela. Postanowił założyć wśród Kaszubów Katolicki Ośrodek Młodzieżowy, a harcerstwu udzielić pomocy w przyszłych obozach. Wielu instruktorów, przybyłych w odwiedziny do hm. ojca Grzondziela, wyraziło opinię, że okolice Barry's Bay są wymarzonym miejscem na przyszłe obozy i kolonie harcerskie. Przyjechał także zastęp harcerzy z obozu z Gananoque. Jednakże, bez wątpienia, nazwać można kręgi starszoharcerskie pionierami ruchu harcerskiego w tej okolicy. W 1952r. we wrześniu w Wilnie odbył się Złaz Starszoharcerski i spotkanie instruktorskie, a rok później Złaz na farmie O. Rafała i obozy "Orlej Perci". Pomogli oni także O. Rafałowi wybudować śliczną kaplicę, która łączy w wspólnej modlitwie co niedzielę Kaszubów, harcerstwo, rodziców oraz właścicieli okolicznych domów letnich.

W roku 1954 okolice Barry's Bay gościły obozy harcerskie a na farmie O. Rafała przeprowadzono pierwszą Kolonię Zuchów. Rok później w 1955r. na zebraniu rodzicielskim w Toronto, zawiązuje się Komitet Rozbudowy Ośrodków Harcerskich, którego celem było zakupienie ziemi, zbudowanie i zagospodarowanie Ośrodka Harcerskiego. Zapoczątkowano zbiórkę funduszów wśród społeczeństwa polonijnego. Już tego roku zbudowany został główny budynek, w którym 69 zuchów spędza 4-ro tygodniowe kolonie. W latach następnych powstaje lodownia, jadalnia, wspólny dla harcerek i harcerzy szpitalik, baraki mieszkalne i inne gospodarcze urządzenia. Wokoło stanicy rozbijają się namioty na letnie obozy harcerzy.

Stanica "Karpaty" to dzieło trudu, pracy i wspólnego ogromnego wysiłku Harcerstwa, Kół Przyjaciół harcerstwa, Komitetu Rozbudowy Ośrodków, rodziców i sympatyków naszego ruchu. Na początku jej budowy, od wczesnej wiosny do późnej jesieni stukały siekiery i młotki. Ochotnicze wyprawy robocze stają się miłym wspomnieniem dla wielu instruktorów i przyjaciół Harcerstwa. Na terenie stanicy powstało też, w późniejszym okresie, zabudowanie Szczepu Harcerzy “Giewont”.

ZHR Kanada

Lilijka ZHRwK

W tej chwili istnieje wiele stanic harcerskich. Dużą stanicą jest stanica ZHR, który działa od 23 lat. Związek Harcerstwa Rzeczypospolitej w Kanadzie (ZHRwK) powstał latem 1996r. Związek rozpoczął swoją działalność od jednego szczepu "Quo Vadis" w Scarborough, a później powstawały kolejne szczepy: "Millenium" w Etobicoke, "Zodiak" w Peterborough, "Dolina" w Newmarket, "Czarna Trzynastka Kanadyjska" w Kitchener, "Przedwiośnie" w Richmond Hill i "Orle Gniazdo" w Midland.

Innym dobrze znanym miejscem, z bogatą historią, jest "Stara Stodoła".

Więcej na stronach:
http://zhpkanada.org/index.php/o-nas/historia-harcerzy
https://www.zhr-kanada.org
http://www.zhppgk.org/o-nas/historia/

Okolicznościowy piknik z okazji 35-lecia ottawskiego Klubu Sportowego „Białe Orły”.
„White Eagles” Soccer Club of Ottawa, 35th Anniversary Special Event.
Club de soccer «White Eagles» d'Ottawa, événement spécial du 35e anniversaire.

(View pictures and video)

https://www.facebook.com/komunikaty.ottawskie/posts/2181987851850912

W sobotę 22 czerwca 2019 ottawskie „Białe Orły” zorganizowały piknik rozpoczynający celebrowanie 35. rocznicy powstania Klubu. Główne wydarzenie rocznicowe spodziewane jest jesienią.

Pamiętam, jak w końcu roku 1984 spotkałem pierwszych kolegów w Ottawie, którzy zachęcili mnie do zapisania się do powstającego klubu piłkarskiego. Chętnie się zgodziłem. Większość z grupy założycielskiej było Szkotami. Nas Polaków było tylko pięciu. Gdy rozpoczęto zgłaszanie proponowanych nazw klubu, my Polacy umówiliśmy się, że zaproponujemy „White Eagles”. W pierwszej turze głosowania nie wyłoniono zwycięskiej nazwy. Do kolejnej tury przeszły dwie nazwy, w tym nasza propozycja. W końcowym głosowaniu wygrała nazwa „White Eagles”. Dopiero wtedy wyjawiliśmy Szkotom, że jest to godło Polski, ale nie byli tym zmartwieni, gdyż orzeł jest bardzo popularnym symbolem. I tak przeleciało 35 lat. Po pierwszych kilku latach, w Klubie dominowali polscy zawodnicy i praktycznie „Białe Orły” można było nazwać polskim klubem, chociaż ciągle mieliśmy kilku Szkotów i reprezentantów innych nacji.

Piknik odbył się na boisku niemieckiego Klubu „Maple Leaf”. Z tym boiskiem też miłe wspomnienie. Po pierwszym sezonie w 5-tej lidze, „Orły” wystartowały w piłkarskim Pucharze Ottawy, który był otwarty dla wszystkich drużyn, niezależnie od ligi. W kolejnym meczu eliminacyjnym przyszło nam zmierzyć się z pierwszoligową drużyną niemiecką „Maple Leaf” na ich boisku. Nowo-powstała drużyna „White Eagles” pokonała „Maple Leaf” 4:1. Niemcy nie spodziewali się porażki, grając z 5-ligową drużyną. Po meczu częstowali nas darmowym obiadem i niemieckim piwem w ich klubie. W czasie ostatniego pikniku Niemcy serwowali wyłącznie polskie piwa.

Pogoda dopisała. Świeciło słoneczko, temperatura około +25C i leciutki wiaterek – wymarzona pogoda dla piłkarzy. Widać było zadowolenie na twarzach uczestników imprezy, wśród których było trochę młodzieży i dzieci. Przyjechała liczna grupa gości z Montrealu – piłkarze „White Eagles” Montreal i osoby towarzyszące.

Głównym wydarzeniem dnia był towarzyski mecz piłki nożnej między montrealskimi i ottawskimi „Orłami”. W obu drużynach grali obecni zawodnicy i weterani klubowi. Mecz był typowym spotkaniem towarzyskim, z niewątpliwie o wiele silniejszą reprezentacją z Montrealu White Eagles Montreal. Zwycięski wynik tylko 6:5 dla „White Eagles” Montreal, to przede wszystkim zasługa miejscowego sędziego, który dbał o to, żeby atmosfera była przyjacielska. W momencie sporej przewagi drużyny montrealskiej w golach, jeden z najlepszych, jeśli nie najlepszy na boisku tego dnia, przywdział koszulkę ottawskich „Orłów” i grał przeciw swoim kolegom klubowym :-) Grał on kiedyś w „Jagiellonii” Białystok i był reprezentantem Polski w drużynie poniżej 16 lat (under 16). Spotkanie zakończyły rzuty karne, po 5 zawodników z każdej drużyny.

Gratulacje dla "Orłów" z Montrealu !

Sądzę, że powinno dojść do rewanżowego spotkania ottawskich i montrealskich „Orłów”. Może dobrym terminem byłby najbliższy „Dzień Polski” w Montrealu? Byłaby to okazja dla Ottawian do odwiedzenia Montrealu i świętowania wspólnie z miejscową Polonią.

Czesław Piasta, Komunikaty Ottawskie

https://www.facebook.com/komunikaty.ottawskie/posts/2181987851850912

„White Eagles” Soccer Club of Ottawa, 35th Anniversary Special Event.

On Saturday, 22nd of June 2019, „White Eagles” Soccer Club of Ottawa organized the 35th Anniversary Event. Weather was excellent. Polish food and refreshments raised the celebratory spirit.

Friendly soccer game Ottawa White Eagles vs. White Eagles Montreal was the main event of the day. Final score: Montreal 6 – Ottawa 5. Congratulations to the White Eagles Montreal!

I think that there should be a rematch of Ottawa and Montreal "Eagles". Perhaps a good date would be the nearest "Polish Day" in Montreal? It would be an opportunity for the Ottawians to visit Montreal and celebrate together with the local Polonia.

---------

Club de soccer «White Eagles» d'Ottawa, événement spécial du 35e anniversaire.

Le samedi 22 juin 2019, le club de soccer «White Eagles» d'Ottawa a organisé l'événement du 35e anniversaire. Le temps était excellent. La nourriture polonaise et des rafraîchissements ont soulevé l'esprit de célébration.

Match de soccer amical Ottawa White Eagles contre White Eagles Montréal a été l'événement principal de la journée. Score final: Montréal 6 - Ottawa 5. Félicitations aux White Eagles de Montréal!

Je pense qu'il devrait y avoir une revanche des "Eagles" d'Ottawa et de Montréal. Peut-etre une bonne date serait la "Journée polonaise" la plus proche a Montréal? Ce serait une occasion pour les Ottawiens de visiter Montréal et de célébrer avec la Polonia locale.

Więcej zdjęć i video: https://www.facebook.com/komunikaty.ottawskie/posts/2181987851850912

Video: https://www.youtube.com/watch?v=_tlaQK1LSrg

Ottawa - Boże Ciało 2019

W Kanadzie świętujemy Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa w pierwszą niedzielę po czwartku Bożego Ciała. W niedzielę 23 czerwca 2019 odprawiona została uroczysta Msza św. a po niej wyruszyła procesja z Najświętszym Sakramentem do czterech ołtarzy po ulicach Ottawy w okolicy kościoła św. Jacka Odrowąża. Koncelebrowana msza święta odprawiana przez proboszcza parafii O. dr Tomasza Krzesika w asyście O. dr Wojciecha Kowala i O. dr Piotra Piaseckiego. Pogoda dopisała. Wśród wiernych zauważyć dało się ambasadora RP w Kanadzie dr Andrzej Kurnicki z małżonką Agatą Wrzoł-Kurnicką,
Migawki z procesji można zobaczyć na załączonym video.

Zdjęcia i video: https://www.facebook.com/komunikaty.ottawskie/posts/2178805542169143

Listy do redakcji

Rozwiązanie Komitetu Pomocy Polskim Studiom na Uniwersytecie Ottawskim

Subject:     Newsletter / Biuletyn
Date:     Wed, 26 Jun 2019 01:55:01 +0000
From:     Polish Heritage Foundation of Canada <jgsemrau@rogers.com>
Reply-To:     Polish Heritage Foundation of Canada <jgsemrau@rogers.com>
To:     redakcja@KomOTT.net

Komitet Pomocy Studiom Polskim na Uniwersytecie Ottawskim
ROZWIĄZANIE

czerwiec, 2019r.

Szanowni Państwo!

          Po 60 latach kursy języka polskiego miały zostać wyeliminowane w roku akademickim 2015-2016 w wyniku cięć budżetowych na Uniwersytecie Ottawskim.

          Chcąc wesprzeć i zabezpieczyć istnienie programu nauczania języka i kultury polskiej, Kongres Polonii Kanadyjskiej (KPK)—Okręg Ottawa, w 2014r., założył Komitet Pomocy Studiom Polskim na Uniwersytecie Ottawskim. Celem tej inicjatywy była zbiórka środków finansowych, które umożliwiłyby prowadzenie kursów języka i kultury polskiej na uniwersytecie w stolicy Kanady.

          Komitet Pomocy Studiom Polskim na Uniwersytecie Ottawskim rozpoczął akcję zbierania pieniędzy w 2014r. Dzięki hojności fundatorów z całej Kanady, do końca sierpnia 2018r. zebrano przeszło $61,500 – suma ta pozwoliła na pokrycie kosztów związanych z prowadzeniem kursów przez ostatnie trzy lata akademickie.

          Działalność Komitetu, przewidziana na okres trzech lat, miała na celu nie tylko wsparcie programu studiów polskich, ale i zapewnienie jego kontynuacji w dalszych latach poprzez ewentualne włączenie kursów języka i kultury polskiej do programu studiów slawistycznych. Taka zmiana spowodowałaby nowy napływ środków finansowych wygospodarowanych z budżetu uniwersytetu.

          Dzięki wieloletniej umowie, zawartej między Uniwersytetem Ottawskim a Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II w Polsce, Komitet zaangażował do współpracy troje znakomitych polskich wykładowców języka i kultury polskiej. W roku 2015-2016 zajęcia prowadzone były przez prof. dr. hab. Wojciecha Kruszewskiego. W roku kolejnym gościła u nas dr Agnieszka Jarosz. W ostatnim roku akademickim 2017-2018, zajęcia prowadziła dr Ewelina Bańka.

          Podczas tych trzech lat, tylko garstka studentów rejestrowała się na kursy gramatyki i konwersacji. Zebranie około $25,000 rocznie w celu uzupełnienia dodatkowych kursów językowych dla tak małej liczby studentów nie jest możliwe.

          Dzięki wysiłkom prof. Richarda Sokoloskiego powstał nowy, udoskonalony program oferowany na poziomie studiów licencjackich, którego obowiązkowym komponentem będą kursy języka i kultury polskiej.

          Program ten został przedłożony i zaakceptowany przed odpowiednie jednostki. Jest to niewątpliwy sukces, który wieńczy działania na rzecz propagowania języka i kultury polskiej na Uniwersytecie Ottawskim!

          Komitet Studiom Polskich współpracując z Katolickim Uniwersytetem Lubelskim im. Jana Pawła II złożył wnioski o dofinansowanie dodatkowych kursów języka polskiego w latach 2017 i 2018. Niestety, wnioski nie zostały przyjęte.

          Wobec braku funduszów Komitet zalecił rozwiązanie Komitetu Studiom Polskich. Główny cel, jakim było uratowanie oraz ożywienie kursów języka polskiego na uniwersytecie w Ottawie, został osiągnięty. Dodatkowe fundusze nie są dostępne, a społeczność polonijna w Kanadzie niechętnie zapewnia środki niezbędne do zorganizowania dodatkowych kursów języka polskiego.

          Po rozwiązaniu, saldo środków ($13,185.59) od 1 czerwca 2019r. zostaną przekazane do KPK-Okręg Ottawa. Komitet został stworzony przez KPK-Okręg Ottawa i dlatego fundusze należą do tej organizacji. Będzie dodatkowe zalecenie od Komitetu, aby Okręg Ottawski ustalił stypendium w wysokości $1,000 rocznie na następne 13 lat, które zostanie przyznane jednemu ze studentów na Uniwersytecie Ottawskim zarejestrowanym na kursie języka polskiego na dowolnym poziomie.

          W imieniu własnym oraz Komitetu Pomocy Studiom Polskim na Uniwersytecie Ottawskim chciałbym serdecznie podziękować Polonii Kanadyjskiej za moralne i finansowe wsparcie naszego apelu o utrzymanie programu nauczania języka i kultury polskiej na Uniwersytecie Ottawskim.

          Z poważaniem,
          Józef Semrau
          Przewodniczący Komitetu

wPolityce.pl	Niezalezna.pl	Telewizja Republika	theNews.pl theNews24 English	Current Events Poland
TvNiezaleznaPolonia Ottawa	Gazeta Polska artykuły	Gazeta Polska VOD materiały video "GP"	TVinterPolonia Ottawa-Calgary	Polonia Institute Publications on the interests of Poland, the Polish people and Polonia
TV Trwam	Radio Maryja	Solidarni2010.pl	Nasz Dziennik	Smolensk Crash News Digest
BlogPress	PolskieRadio24	Prawica.net	DoRzeczy.pl	SmolenskCrash.eu
Witold Gadowski GadowskiTV	RebelPoland.com Rebel Poland	JerzyRNowak dr Jerzy Robert Nowak	theFirstNews News from PL	Doomed Soldiers
WNET.fm Portal Radia Wnet	Aleksander Scios	Stanislaw Michalkiewicz S.M. na Youtube	Matka Kurka	Pomnik Smolensk
Goniec Toronto	Polska-Kanada Magazyn twórczy Toronto	Marsz Polonia Toronto	PoloniaTube Toronto	Ministerstwo Prawdy Kroniki filmowe na aktualne tematy
nCzas.com Najwyższy Czas	Sumlinski.pl Wojciech Sumliński.tv (YT)	wSensie.pl wSensie.tv	YT: Stanisław Krajski FB: Stanisław Krajski	PolandIn TVP publikacje po angielsku
wPolsce.pl Studio TV	AscoTV	ASME TV	BlogPublika.com Tygodnik Solidarnosc	wRealu24.tv (na YT) Wrealu24.pl
dlaPolski.pl codziennie nowy materiał	http://cido.pl Centrum Informacji Drugiego Obiegu. Bardzo długa lista linków.	Polish Review Program TV z Ottawy	Prezydent.pl Prezydent RP	WZZW.wordpress.com Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża

Take part in the nation’s biggest birthday party on July 1!

RESTRICTED ITEMS

Komitet Pomocy Studiom Polskim na Uniwersytecie Ottawskim ROZWIĄZANIE

Komitet Pomocy Studiom Polskim na Uniwersytecie Ottawskim
ROZWIĄZANIE