Komunikaty Ottawskie - wtorek, 2 kwietnia 2019

Zgłoś wydarzenie wysyłając e-mail na adres: redakcja@komott.net

Kalendarz Ottawski w skrócie

3 kwietnia 2019, środa, godz. 19:00 (7:00pm) - Concert dedicated to the memory of Saint Pope John Paul II - Notre Dame Cathedral Basilica, 385 Sussex Drive
7 kwietnia 2019, niedziela, godz. 9:15 - 14:00 - Sprzedaż biżuterii na cele misyjne - Sala Parafialna kościoła Św. Jacka
7 kwietnia 2019, niedziela, godz. 15:00 (3:00pm) - 37 Konkurs Recytatorski poezji i prozy dla młodzieży - Dom Polski SPK, 379 Waverley St., Ottawa
10 kwietnia 2019, środa, godz. 19:00 (7pm) - Uroczysta Msza św. za Ofiary Tragedii Smoleńskiej 2010 i Zbrodni Katyńskiej 1940. Złożenie kwiatów pod tablicą "Smoleńsk 2010 – Katyń 1940" - kościół Św. Jacka
10 kwietnia 2019, środa, godz. 20:00 (8pm) - Pokaz filmu p.t. "Katyń Pamiętamy cz. 1" - uroczystość awansowania zamordowanych oficerów przez ś.p. Lecha Kaczyńskiego Prezydenta RP, 9 XI 2008 - Sala Parafialna kościoła Św. Jacka
11 kwietnia 2019, czwartek, godz. 18:30 (6:30pm) - Mila Sandberg-Mesner and Anita Ekstein at a presentation of two short films - Polish Embassy, 443 Daly Ave., Ottawa
13 kwietnia 2019, sobota, godz. 18:15 - Film "Cristiada" - Sala Parafialna kościoła Św. Jacka
18 kwietnia 2019, Thursday, 1:30 PM - "Canadian-Polish Relations in Wartime" - presentation by Edward Poznanski - Canadian War Museum, 1 Vimy Place, Ottawa ON K1A 0M8 (map)
27 kwietnia 2019, sobota, godz. 18:00 (6pm) - "Kawiarenka" - Sala Parafialna kościoła Św. Jacka
28 kwietnia 2019, niedziela, godz. 17:25 (5:25pm) - Film "Cold War (Zimna Wojna)" - Bytowne Cinema, 325 Rideau St., Ottawa (mapa)
29 kwietnia 2019, poniedziałek, godz. 20:45 (8:45pm) - Film "Cold War (Zimna Wojna)" - Bytowne Cinema, 325 Rideau St., Ottawa (mapa)
4 maja 2019, sobota, godz. 18:00 - Wieczór Papieski - Sala Parafialna kościoła Św. Jacka
11 maja 2019, sobota, godz. 18:30 (6:30pm) - Bal Wiosenny Parafii Św. Jacka w Ottawie - Dom Polski SPK, 379 Waverley St., Ottawa

3 kwietnia 2019, środa, godz. 19:00 (7:00pm) - Concert dedicated to the memory of Saint Pope John Paul II
Adres: Notre Dame Cathedral Basilica, 385 Sussex Drive, Ottawa

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej oraz Archidiecezja Ottawy mają przyjemnością zaprosić Państwa na wieczór z okazji 14. rocznicy śmierci papieża, świętego Jana Pawła II oraz Dnia Jana Pawła II w Kanadzie, ustanowionego przez Parlament Kanady w 2014 r.

Podczas koncertu wystąpią Marc-Antoine d’Aragon - baryton, Margarita Lianeri - sopran, Mariusz Monczak – skrzypce, Nadia Monczak - skrzypce, Zespół Ensemble Con Brio de Montreal, chór Ensemble Schola Cantorum pod dyrekcją Michela Guimont oraz grupa Dixie Road. Wybrane fragmenty nauczania i dzieł literackich Św. Jana Pawła II zaprezentuje aktorka Liliana Komorowska.

Koncert odbędzie się w Katedrze Notre-Dame, 385 Sussex Dr, Ottawa, w dniu 3 kwietnia 2019 r. o godzinie 19:00.

Wstęp wolny.

Serdecznie zapraszamy

7 kwietnia 2019, niedziela, godz. 9:15 - 14:00 - Sprzedaż biżuterii na cele misyjne
Adres: Sala Parafialna kościoła Św. Jacka

Komitet Pomocy Polskim Misjom organizuje 7 kwietnia na scenie w Sali Parafialnej sprzedaż biżuterii.
Dochód ze sprzedaży przeznaczony zostanie na potrzeby misji.

Równocześnie informujemy, że zbieramy biżuterię do wykorzystania na cele misji; może być niekompletna, porozrywana.

Dziękujemy i zapraszamy!

7 kwietnia 2019, niedziela, godz. 15:00 (3:00pm) - 37 Konkurs Recytatorski poezji i prozy dla młodzieży
Adres: Dom Polski SPK, 379 Waverley St., Ottawa

Ottawskie Obchody 9. Rocznicy Tragedii Smoleńskiej
i 79. Rocznicy Zbrodni Katyńskiej

10 kwietnia 2019, środa, godz. 19:00 (7:00pm) - Uroczysta Msza św. za Ofiary Tragedii Smoleńskiej 2010 i Zbrodni Katyńskiej 1940. Złożenie kwiatów pod tablicą "Smoleńsk 2010 – Katyń 1940"
Adres: kościół Św. Jacka, Ottawa

10 kwietnia 2019, środa, godz. 20:00 (8pm) - Pokaz filmu p.t. "Katyń Pamiętamy cz. 1" - uroczystość awansowania zamordowanych oficerów przez ś.p. Lecha Kaczyńskiego Prezydenta RP, 9 XI 2007
Adres: Sala Parafialna kościoła Św. Jacka

11 kwietnia 2019, czwartek, godz. 18:30 (6:30pm) - Mila Sandberg-Mesner and Anita Ekstein at a presentation of two short films
Adres: Polish Embassy, 443 Daly Ave., Ottawa

We have the pleasure to invite you to meet Ms. Anita Ekstein and Ms. Mila Sandberg-Mesner, Holocaust survivors and watch two films telling their stories. A conversation moderated by Ms. Irene Tomaszewski will follow.

The event will be held on Thursday April 11th at 6:30 pm to 9 pm at the Embassy of Poland, Ottawa, 443 Daly Ave.

Paweł Wołowski
I Secretary
Policy Unit
Embassy of the Republic of Poland
443 Daly Ave., Ottawa, Ontario, K1N 6H3
Telephone : +1 613 789 0468, ext. 426
Cell: +1 613 410 2160, Fax: +613 789 1218
www.ottawa.mfa.gov.pl www.poland.gov.pl

18 kwietnia 2019, czwartek, godz. 13:30 (1:30pm) - "Canadian-Polish Relations in Wartime, 1914-1945" - presentation by Edward Poznanski
Adres: Canadian War Museum, 1 Vimy Place, Ottawa ON K1A 0M8 (map)

If you wish to attend, please telephone the Friends Office at 819.776.8618
or email at

Canadian-Polish Relations in Wartime, 1914-1945 is a presentation covering how the twentieth century's world wars brought Canadians and Poles together as partners in the fight for freedom, both on and off the battlefield. It will cover various episodes with a focus on the Canadians who played important roles in the relationship.

Edward Poznanski graduated from Carleton University with an Honours Bachelor of Arts degree with specialization in history ad political science, followed by a Master of Arts degree with specialization in public administration. He also served for 9 years with the Royal Canadian Artillery and has had a career in the Public Service of Canada for over 36 years. He is a long-time member of the Polish Combatant's (Veterans) Association in Canada, Branch No.8 in Ottawa, presently the 1st Vice President of the Branch.

If you wish to attend, please telephone the Friends Office at 819.776.8618
or email at fcwm-amcg@friends-amis.org by Thursday, 11 April 2019.

- Parking is available at the Museum, charges apply.
*Donations will be accepted at the door in cash or by cheque. Receipts will be issued.

27 kwietnia 2019, sobota, godz. 18:00 (6pm) - "Kawiarenka"
Adres: Sala Parafialna kościoła Św. Jacka

If you wish to attend, please telephone the Friends Office at 819.776.8618 or email at

28 kwietnia 2019, niedziela, godz. 17:25 (5:25pm) - Film "Cold War (Zimna Wojna)"
Adres: Bytowne Cinema, 325 Rideau St., Ottawa (mapa)

29 kwietnia 2019, poniedziałek, godz. 20:45 (8:45pm) - Film "Cold War (Zimna Wojna)"
Adres: Bytowne Cinema, 325 Rideau St., Ottawa (mapa)

Academy award nominee for best foreign language film (from Poland), Best Cinematography and Best Director category!

Pawlikowski has added another seriously impressive calling card to his CV. As with his last film, Ida, he frames Cold War in the Academy ratio, a boxy throwback to a bygone cinematic era that acts like a time machine.

Beginning in 1949, twenty-something singer Zula (Joanna Kulig) and middle-aged pianist Wiktor (Tomasz Kot) meet in the least auspicious of settings – an austere Polish musical academy that could easily double as a prison. Wiktor is charged with assembling a troupe of folk musicians to extol the greatness of the motherland, but he’s had his fill of songs about agricultural reform and the global proletariat. Zula’s defiant spirit catches his eye, they fall for each other and he promises her a new life on the other side of the Iron Curtain. But when he defects to Paris, she surprises him by staying behind, setting in motion a 20-year love affair that plays out like a ’60s version of Doctor Zhivago.

More info at https://www.bytowne.ca/movie/cold-war

11 maja 2019, sobota, godz. 18:30 (6:30pm) - Bal Wiosenny Parafii Św. Jacka w Ottawie
Adres: Dom Polski SPK, 379 Waverley St., Ottawa

Poniżej artykuły prof. Marka Jana Chodakiewicza o niezależnym historyku z Kanady, który z powodu swojej solidnej pracy, jest nielubiany przez prof. Jana Grabowskiego z Ottawy oraz innych wyznawców "neostalinizmu historycznego". Na przykład, Jan Grabowski się wścieka tak naprawdę nie z powodu rzekomego antysemityzmu opracowań Marka Paula, lecz dlatego, że ten badacz kanadyjski go skompromitował doszczętnie w swoich opracowaniach, wykazując całe mnóstwa fałszów, przekłamań, manipulacji, felerów czy pomyłek.

Marek Jan Chodakiewicz: Tajemniczy Mark Paul

Foto: Marek Jan Chodakiewicz
Ostatnio ostro zapienili się adepci szkoły neostalinowskiej (termin ukuty prze profesora Johna Radziłowskiego), przypisującej Polakom wiodący udział w Holocauście. Pod wodzą jednego z czołowych adeptów tej szkoły, Jana Grabowskiego, wylewają strumienie pomyj na historyka niezależnego z Kanady, Marka Paula. Ponieważ nie potrafią odrzucić i zanegować celności jego badań i solidności materiałów przez niego prezentowanych, starają się dezawuować jego niezrównany poziom kompetencji naukowych poprzez przerzucenie tematu debaty na jego rzekomy antysemityzm. Charakterystyczne, że osoby, które dochodzą na podstawie badań do innych wniosków niż szkoła neostalinowska, są natychmiast oskarżane o antysemityzm. Ponadto, neostaliniści twierdzą, że Mark Paul to albo autor zbiorowy, albo w ogóle nie istnieje. Otóż istnieje.

To mój przyjaciel w Kanadzie. Poznałem go ponad 25 lat temu przez internet. Potem się spotkaliśmy przy okazji moich wykładów w tym kraju. Pracujemy razem i spiskujemy cały czas. Ufamy sobie bezgranicznie. Na polu intelektualnym mój przyjaciel występuje pod nome de plume Mark Paul.

Dlaczego pseudonim? Głównie dlatego, że nie chce on (tak, to mężczyzna), aby spotkał go mój los. Mark Paul ma rodzinę na utrzymaniu, dom oraz życie profesjonalne. Ma doktorat, ale historią Polski zajmuje się społecznie. Chce zachować anonimowość. Zabieranie bowiem głosu na temat stosunków polsko-żydowskich w inny sposób, niż dyktuje to szkoła neostalinowska, to pocałunek śmierci prawie dla wszystkich.

Gwoli objaśnienia (a będę grał na skrzypcach tutaj nad swoim smutnym losem): takie tuzy jak Antony Polonsky, Jan Tomasz Gross i ich akolici od lat napadają na mnie, oskarżając – oczywiście – o antysemityzm (link). Zaczęło się jeszcze, jak byłem doktorantem. I potem cyklicznie nadchodzi monotematyczna salwa. Powód? Napisałem – po angielsku czy po polsku – monografię stosunków polsko-żydowskich 1918-1955, historię konfliktu między tymi grupami etno-kulturowymi po wojnie 1944-1955 oraz dwie niewielkie monografie: Jedwabnego i Ejszyszek. Całkowicie podważyło to paradygmat neostalinowski – o tzw. polskiej odpowiedzialności za Holocaust, o polskim rzekomym eksterminacyjnym antysemityźmie – który jest dominującym dyskursem w Polsce i na świecie.

Po moich publikacjach wyznawcy neostalinizmu historycznego dostali szału. Wydzwaniali do University of Virginia (UVA), gdzie byłem zatrduniony, aby mnie zwolniono z pracy. Nawet zobligowali mego promotora mięczaka, aby zadzwonił do głównej fundatorki katerdy polskiej im. Tadeusza Kościuszki lady Blanki Rosenstiel, aby się mnie pozbyła. Powiedziała, żeby spadali. Niezrażeni, kontaktowali się z amerykańskimi wydawnictwami naukowymi, aby nie publikować moich książek. Pisali recenzje z fałszywymi oskarżeniami, by nie dopuścić do jakiejkolwiek mojej publikacji. A w USA brak publikacji oznacza śmierć profesjonalną: publish or perish. Opisał to szczegółowo kilka lat temu John Radziłowski („The Shame of Polish Historical Studies in America: The Blacklisting of Prof. Marek Jan Chodakiewicz, Ph.D., „Glaukopis”, nr. 19/20 (2010): s. 278-285, link). O więcej szczegółów można spytać profesora Wojciecha Roszkowskiego, który był wtedy moim szefem w USA. Notabene, jemu się też od tej orientacji nieźle dostało.

Neostaliniści szczególnie wściekli się, gdy prezydent USA George W. Bush mianował mnie i kazał zaprzysiąc jako uczestnika United States Holocaust Memorial Council (Amerykańska Rada do Spraw Upamiętniania Zagłady). Jeden z tych neostalinowskich geniuszy przyznał nawet, że ani nie powiedziałem, ani nie napisałem nigdy nic, co było antysemickie, ale napewno muszę ten antysemityzm w sobie jakoś ukrywać. Czyli facet potrafi czytać w duszach (https://www.splcenter.org/fighting-hate/intelligence-report/2009/historian-marek-jan-chodakiewicz-controversial-views-serves-holocaust-museum-board).

Potem nasłano jednego z żydowskich miliarderów, aby wywarł nacisk na moją uczelnię – The Institute of World Politics, która utrzymuje się z datków (nie przyjmujemy pieniędzy podatnika, czyli tzw. państwowych). Miliarder zadzwonił do swego dobrego znajomego, a mego kolegi, byłego ambasadora USA w Watykanie, dr. Thomasa Meladyego w tej sprawie. Tom go spytał: „Czytałeś książki Marka?”. „Nie”. „No to przeczytaj”. Miliarder przeczytał „The Massacre in Jedwabne” i „After the Holocaust”. Za dwa miesiące oddzwonił do Toma i powiedział: „Wszystko teraz rozumiem. To nieporozumienie. Nie ma sprawy”. Zrozumiał, że była to dezinformacja dokonana przez neostalinistów. Cyklicznie podobne cyrki odprawia się, aby mnie podminować, strasząc konsekwencjami dalszego zatrudniania mnie przez moją uczelnię.

Antysemityzm to potężny straszak mobilizacyjny. I stosowany jest bardzo instrumentalnie przez siły postępu. Oskarżenie o antysemityzm, a szczególnie stałe insynuacje w tym kierunku – oznaczają w USA i Kanadzie (szerzej: na Zachodzie) śmierć obywatelską. Rezultatem ich jest zwykle niemożliwość wykonywania zawodu, utrata pracy, prześladowania osoby własnej i rodziny. „Reductio ad Hitlerum” jest najprostszą sztuczką zmiażdżenia jakiejkolwiek opozycji. I najfajniejsze jest, że nie trzeba żadnych dowodów.

Taki też jest i los kogokolwiek, kto sprzeciwi się szkole neostalinowskiej. Nie powinniście, Państwo, się dziwić, że mój przyjaciel Mark Paul chce zachować anonimowość. Mark Paul ma rodzinę, odpowiedzialną pracę oraz wiele obowiązków społecznych. Nie może sobie pozwolić na szarże ułańskie i husarskie à la pan Chodakiewicz.

Ja robię swoje stale, z otwartą przyłbicą. W PRL pod sowiecką okupacją moja rodzina uczyła mnie, aby się nie bać, przecież nie będę się bał w USA. Na razie nie wsadzają do więzienia, jak mego ojca, choćby za Solidarność, czy dziadków za AK, jak i PSL. Mam neostalinistów i innych lewaków oraz – ogólnie – siły zła w nosie pod każdą szerokością geograficzną. A ludzie dobrej woli – jak przeczytają – to zrozumieją. I napiszą, że nie ma sprawy. A niektórzy nawet mogą się nauczyć. I zacząć wykładać swoje racje.

A ja w następnym felietonie oszczędzę Państwu opisów strachu na temat badań o stosunkach polsko-żydowskich wśród naukowców, polityków i innych nad Wisłą. W Polsce to wciąż małe piwo, jeśli chodzi o ostracyzm czy śmierć cywilną za sprzeciwianie się neostalinistom. Mimo tego – przyznajmy – jest strach.

Strach przed uczciwym badaniem i publikowaniem odkryć odczuwany przez dużą część elit wynika z odruchu psa Pawłowa nabytego pod komuną. Wynika też z politycznej poprawności, a przede wszystkim niewiedzy. Czy pamiętają, Państwo, histerię, która wybuchła wokół sprawy Jedwabnego na samym początku? Większość od razu padła na kolana na wszelki wypadek, zamiast wszystko zbadać. To też jest choroba postkomunizmu. Bo przecież nie ma innego dobrego wytłumaczenia na to, dlaczego IPN nie zachęca do badań nad Zagładą, dlaczego nie publikuje prac na ten temat, tylko właściwie zawsze czeka, aż opluje Polskę szkoła neostalinowska i dopiero potem niemrawo odpowiada. Dlaczego Instytut Sztuki Filmowej czy TVP nie chce zrobić filmu o Jedwabnem? Pomagałem nawet w scenariuszu, który jest gotowy. A pieniądze na takie paszkwile jak „Pokłosie” czy „Kler” łatwo się znajdują ze strony rządowej.

Ale o tym nie będę pisał. Zamiast tego następnym razem podam szczegółowo, jak Mark Paul zaszedł za skórę neostalinistom solidnością swoich osiągnięć naukowych.

Marek Jan Chodakiewicz

https://www.tysol.pl/

Marek Jan Chodakiewicz: Mark Paul idzie jak burza

Mój przyjaciel (z kanadyjskim stopniem doktora) Mark Paul jest świetny. Jak cokolwiek posieję, to on to zawsze potrafi znaleźć. Ma dokładnie wszystko u siebie zarchiwizowane. Jego specjalizacja to materiały opublikowane w formie „sztywnej” papierowej oraz internetowej (dokumenty, monografie, pamiętniki, dzienniki, fotografie, itd., etc.). Badacz ten właściwie wszystko potrafi znaleźć. Grzebie po bibliotekach, sprowadza niemal z zaświatów białe kruki. W kilkunastu językach. Penetruje archiwa. Wydłubuje przeróżne zasoby historii pisanej, mówionej i obrazkowej. Jak nie jest w stanie wygrzebać, to czasami prosi o pomoc. Pomagam w miarę możliwości.

Aby zachować dyskrecję oraz uniknąć retorsji szkoły neostalinowskiej, Mark Paul publikuje pod pseudonimem. Kilka dzieł opublikował w formie twardej, w tym w prowadzonej przez mnie Leopolis Press. Ale przede wszystkim prace jego znajdują się na Internecie. Głównie pisze dla Kongresu Polonii-Kanadyjskiej (http://www.kpk-toronto.org), czasami dla Glaukopisa (http://glaukopis.pl). Jest to powszechnie praktykowany zwyczaj akademicki. Rozprawy naukowe na najwyższym poziomie coraz częściej trafiają do sieci w najbardziej prestiżowych uczelniach (https://library.columbia.edu/find/eresources.html, https://guides.library.harvard.edu/c.php?g=310915&p=2073118).

Pewnie Mark Paul zdenerwuje się, że to piszę, ale z jego odkryć czerpią garściami całe rzesze ludzi. Ja zawsze dziękuję, większość nie. Przychodzi mi na myśl, e.g., praca pewnego niemieckiego badacza okupacji III Rzeszy na Ukrainie, który wyzyskał cały kontener wiedzy z zasobów Marka Paula, ale nie pofatygował się podziękować. Jest takich więcej, także w Polsce. No, cóż, plagiat jest najwyższą formą pochlebstwa. Jakże świetnie brylować, epatując rzekomo własnym dorobkiem, kiedy prawdziwy gigant pozostaje anonimowy. I w związku z tym nie upomni się o uznanie.

Ale Mark Paul cieszy się, gdy podziękuje mu się za pomoc. Jednak przyzwyczaił się do ceny anonimowości i w większości macha na to ręką. Czasami wręcz widzę, że docenia dyskrecję. Proszę na przykład prześledzić jego monumentalne dzieło dotyczące ratującego Żydów kleru, księży, mnichów i zakonnic. Mówiono mi, że niektórzy w Kościele byli za to bardzo wdzięczni. Materiał ten jest przetwarzany teraz na wiele sposobów. Tak jak z innymi odkryciami Marka Paula.

Jego dzieła znajdują się w powszechnie uznawanych bazach danych, a w tym nawet i biblioteka United States Holocaust Memorial Museum (USHMM) (http://catalog.ushmm.org/vwebv/holdingsInfo?searchId=186&recCount=50&recPointer=1&bibId=134788). Podobnie wyskakuje w Virtual Shtetl Muzeum Historii Polskich Żydów POLIN. Trafił Mark Paul również do East European Jewish Affairs, nr. 2, vol. 29 (1998). Alicja Jarkowska-Natkaniec z Wydziału Judaistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego w pracy „Wymuszona współpraca czy zdrada?: Wokół przypadków kolaboracji Żydów w okupowanym Krakowie” (Kraków: Universitas, 2018), s. 33-34, wręcz wymienia Marka Paula obok takich badaczy jak Israel Gutman, Gabriel Finder czy Lars Jockheck.

Naukowcy i publicyści zachodni – a nie tylko ja czy John Radziłowski w czołowym anglojęzycznym piśmie poświęconym dziejom Żydów w Polsce: Radziłowski John, „Ejszyszki Revisted, 1939–1945” [w:] „Polin: Studies in Polish Jewry”, vol. 15 (2002): s. 453-468 (tutaj: s. 455 n. 8) – powołują się otwarcie na Marka Paula w swoich pracach. Kilku krajowych też. Nieprawdę więc pisze Jan Grabowski, że „powoływanie się na antysemickie broszury w recenzji naukowej pracy poświęconej historii Zagłady nie wystawia ani jemu, ani zatrudniającej go instytucji najlepszego świadectwa”.

Oto niepełna lista powołujących się na Marka Paula naukowców: Tilar J. Mazzeo (Irena’s Children), Marek Wierzbicki („Polacy i Żydzi w zaborze sowieckim”), Bogdan Musial („Sowjetische Partisanen: Mythos und Wirklichkeit”; „Sowjetische Partisanen in Weissrusland”), Eike Lossin („Katholische Geistliche in nationalsozialistischen Konzentrationslagern”), Peter Stachura („Poland, 1918-1945: An Interpretive and Documentary History of the Second Republic”), Marek Jan Chodakiewicz („Between Nazis and Soviets: Occupation Politics in Poland, 1939-1947”; „After the Holocaust: Polish-Jewish Conflict in the Wake of World War II”; „Ejszyszki: Pogrom, którego nie było”; „Intermarium: The Land between the Baltic and Black Seas”), Mieczysław B. Biskupski („Rethinking Poles and Jews: Troubled Past, Brighter Future”), Myrna Goldenberg („Before All Memory Is Lost: Women’s Voices from the Holocaust”), Caryn Mirriam-Goldberg („Needle in the Bone: How a Holocaust Survivor and a Polish Resistance Fighter Beat the Odds and Found Each Other”), Tadeusz Piotrowski („The Polish Deportees of World War II: Recollections of Removal to the Soviet Union and Dispersal Throughout the World”), Jan M. Piskorski („Die Verjagten: Flucht und Vertreibung im Europa des 20. Jahrhunderts”), Mariusz Bechta („Pogrom czy odwet?”) oraz Frank Salter („On Genetic Interests: Family, Ethnicity and Humanity in an Age of Mass Migration”).

Dalej znajdujemy odnoszenie się do badań Marka Paula w pracach popularnych: Philip Bialowitz („A Promise at Sobibor”), Robert Z. Cohen („Jewish Resistance Against the Holocaust”), M.B. Szonert & Maria Szonert-Binienda („World War II Through Polish Eyes: In the Nazi-Soviet Grip”).

Jak widać, wielu zachodnich i innych naukowców docenia badania Marka Paula. Ale dla szkoły neostalinowskiej jego dzieła to „antysemickie broszury”, jak twierdzi „Gazeta Wyborcza” (http://wiadomosci.gazeta.pl/wiadomosci/7,114883,24530706,naukowcy-odpowiadaja-na-recenzje-pracownika-ipn-powoluje-sie.html#a=66&c=154&s=BoxNewsImg2). Gadanie, że to, co on pisze, jest antysemickie, oraz inne próby dezawuowania tego badacza to są manewry gry pozorów. OK. Nie podobają się jego interpretacje? To jest uprawnione. Ale żaden z jego krytyków nie udowodnił, że Mark Paul fałszuje źródła, na które się powołuje. Ani nawet, że nadinterpretuje czy też nagina je do z góry stworzonej tezy. Bowiem nic takiego nie robi. Natomiast jego krytycy często dokładnie tak czynią.

Pamiętajmy, że strategicznym celem operacji dezinformacyjnej szkoły neostalinowskiej jest propagacja tezy o współodpowiedzialności Polaków za Holocaust. A badania naszego Kanadyjczyka stoją temu na przeszkodzie. Najbardziej boli, gdy badacz ten udowadnia brak kompetencji i miałkość intelektualną swym przeciwnikom.

Na przykład, Jan Grabowski się wścieka tak naprawdę nie z powodu rzekomego antysemityzmu opracowań Marka Paula, lecz dlatego, że ten badacz kanadyjski go skompromitował doszczętnie w opracowaniu pt. „Polish-Jewish Relations in Dąbrowa Tarnowska County: A Much Needed Corrective to Jan Grabowski’s Hunt for the Jews” (zob. http://www.kpk-toronto.org/obrona-dobrego-imienia/). Wśród całego mnóstwa fałszów, przekłamań, felerów czy pomyłek skupmy się na jednej manipulacji Grabowskiego. Według tego wiodącego epigona szkoły neostalinowskiej: „Polscy policjanci nie tylko brali udział w głodzeniu gett, w rabowaniu Żydów, lecz także uczestniczyli w praktycznie wszystkich akcjach likwidacyjnych na terenie GG, a po ich zakończeniu byli jednymi z najbardziej «wydajnych» morderców tropiących Żydów ukrywających się po aryjskiej stronie. Ludzie ci mieli na sumieniu – jak pisał Emanuel Ringelblum – «śmierć setek tysięcy polskich Żydów»” (http://www.holocaustresearch.pl/index.php?show=555&strona=556). Szkopuł w tym, że pisząc o „the uniformed police” (policja mundurowa), Ringelblum miał na myśli przede wszystkim żydowską policję gettową (OD), a nie jedynie polską. Zob. Emanuel Ringelblum, „Polish-Jewish Relations During the Second World War” (Evanston, Illinois: Northwestern University Press, 1992), s. 135. A dlaczego Grabowski nie zauważył, że twórca studiów nad Holocaustem Raul Hilberg zaprzeczył, że policja grantowa brała w tej rzezi udział instytucjonalny? Mark Paul szybko mu to wytknął.

Podobnie jest z wygibasami Andrzeja Żbikowskiego z Żydowskiego Instytutu Historycznego. Mark Paul („The Story of Two Shtetls; Neighbours on the Eve of the Holocaust”) udowodnił mu usunięcie z raportu Jana Karskiego z 1940 r. cytatu dotyczącego kolaboracji przedstawicieli społeczności żydowskiej z Sowietami. Ponadto Żbikowski pomija świadectwo Karskiego złożone w 1943 o powszechnym polskim przerażeniu i potępieniu masowych mordów na Żydach. Wszystko musi bowiem wychodzić na rzekomą polską „odpowiedzialność” za Holocaust. Zob. Andrzej Żbikowski’s „Jewish Reaction to the Soviet Arrival in the Kresy in September 1939”, [w:] „Polin: Studies in Polish Jewry”, vol. 13 (2000): s. 62-72; Andrzej Żbikowski (red.), „Polacy i Żydzi pod okupacją niemiecką 1939-1945: Studia i materiały” (Warszawa: Instytut Pamięci Narodowej – Komisja Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, 2006), s. 156 (a bezpodstawne ataki na Marka Paula na s. 429 n. 1).

Również bezpodstawne są zarzuty Joanny Michlic oraz Joanny Tokarskiej-Bakir. Wytykają Kanadyjczykowi propagowanie mitu niewdzięcznego Żyda. Ależ takiej opinii nie znajdziemy w jego dziełach. Natomiast Mark Paul odnalazł („Wartime Rescue of Jews by the Polish Catholic Clergy: The Testimony of Survivors and Rescuers”) zeznania ocalonych Żydów. Niektórzy wyrażali wdzięczność, a pewna liczba odwrotnie. Ponadto Mark Paul naraził się neostalinistom, bowiem czytuje badaczy żydowskich, takich jak Michael Checinski, Shimon Redlich oraz Eva Hoffman, którzy odnotowali z niewdzięcznością niektórych uratowanych. Mark Paul przedstawia więc całą gamę postaw, nie ukrywając spraw wstydliwych i drażliwych. Na tym właśnie polega badanie historii.

A teraz nadwiślańscy akolici szkoły neostalinowskiej – którym tacy jak Tomasz Domański czy Piotr Gontarczyk wytknęli niesolidność, dezinformacje, fałszerstwa – starają się odwrócić uwagę od win własnych i dezawuują Marka Paula, bowiem badacz ten woli pozostać anonimowy. Miejmy nadzieję, że Instytut Pamięci Narodowej oraz inne instytucje nie poddadzą się szantażowi. Niech neostaliniści odpowiedzą na zarzuty fałszowania, a nie wrzeszczą stale o nieistniejącym antysemityzmie jako alibi do produkcji chłamu pseudonaukowego.

Dobrze byłoby, aby instytucje do tego powołane, szczególnie w kraju, żyjące z pieniędzy podatnika czy z datków, pokazały 10 proc. pracowitości, oddania oraz zapału, które Mark Paul wkłada w pracę społeczną. Albo może zlikwidować te instytucje czy też zredukować do minimum? Wysłać fundusze do Marka Paula, który porobi wszystko co trzeba, a rezultaty pośle do nadwiślańskich biurokratów. I wtedy oni będą mogli się chwalić wielkimi osiągnięciami. Przecież on tyle robi bez subsydiów z pewnego ministerstwa, które szczodrze wspiera Jana Grabowskiego oraz Barbarę Engelking-Boni.

A tymczasem – niesubsydiowany – Mark Paul idzie jak burza.

Quod erat demonstrandum.

Marek Jan Chodakiewicz
Washington, DC, 15 marca 2019
www.iwp.edu
Intel z DC

https://www.tysol.pl/

Wakacyjny kurs języka polskiego w Ottawie

International Languages - Summer Elementary Program

The Ottawa Catholic School Board oferuje, darmowy dla mieszkańców Ontario, 5-tygodniowy wakacyjny kurs języka polskiego.
Uczniowie muszą mieć ukończone 4 lata przed 2 lipcem 2019.
Koszt dla dzieci spoza Ontario: $95.
Wszystkie dzieci, opłata na materiały: $10.
Kurs w godzinach: 9:00 do 11:30.
Możliwość przywożenia dziecka wcześniej (między 8:00 a 9:00) za tygodniową opłatą $15.
Kurs języka polskiego w szkole St. Elizabeth, 1366 Coldrey Ave., Ottawa (Carling/Kirkwood/Merviale) (mapa)
Kurs języka polskiego poprowadzi pani Agnieszka Czerniakow.
Rejestracja trwa od 11 marca 2019 do rozpoczęcia kursu. Rejestruj jak najwcześniej, żeby uniknąć przepełnienia w klasie.
Wszystkie opłaty można uiszczać on-line od 21 maja 2019.

Więcej informacji, rejestracja i opłaty:
http://conted.ocsb.ca/summer/international-languages-summer-elementary-program

Kasia Adamiec - Candidate for Rideau-Rockcliffe, Ward 13
Rideau-Rockcliffe (Ward 13) By-Election, Monday, 15 April 2019

Kasia has a tremendous passion for community and public service. Having worked for non-profit organizations and at both the municipal and federal level of politics, Kasia brings her energy, determination, and political acumen in delivering results for the community.

Kasia (pronounced Kasha) and her husband have called Rideau-Rockcliffe home for nearly a decade, choosing this community as a home for their growing family. She strongly believes in investing in the success of the ward.

Kasia holds a Bachelor of Social Sciences degree in Criminology from the University of Ottawa. Applying her knowledge and experience working with at-risk youth, she represented her community as a member of the Crime Stoppers Ottawa Board, Ottawa Police’s Neighbourhood Watch Executive Committee, and as a founding member and co-executive of the Ottawa Police Youth Advisory Committee.

She continues to contribute to community safety as a public servant at the Parole Board of Canada. She firmly believes that she’ll be the best choice for City Councillor of Rideau-Rockcliffe at the by-election for Ward 13 on April 15, 2019.

Would you like to help Kasia? More info: https://votekasia.ca/
https://www.facebook.com/VoteKasia/

Listy do redakcji

Informacja dla rodziców, dziadków i nauczycieli.

Subject:     Poradnik dwujęzyczności w praktyce „Jak uczyć dziecko czytać i pisać po polsku”
Date:     Mon, 1 Apr 2019 17:21:27 +0000
From:     Kucy Aleksandra <aleksandra.kucy@msz.gov.pl>

Szanowni Państwo,

W 2018 r. Ministerstwo Spraw Zagranicznych rozpoczął projekt propagujący dwujęzyczność poprzez opracowanie i rozpowszechnianie poradnik „Dwujęzyczność w praktyce. Część I - Dwujęzyczność w pytaniach i odpowiedziach” autorstwa dr Anny Martowicz ze Stowarzyszenia Promocji Polskiego Języka za Granicą (Association for the Promotion of Polish Language Abroad).

Pierwszy tom „Dwujęzyczność w pytaniach i odpowiedziach” ma na celu wspieranie rodziców wychowujących dzieci pobierających naukę w zagranicznych systemach oświaty, jak również dorastających w rodzinach mieszanych.

W tym roku do obiegu trafiła druga część poradnika - „Jak uczyć dziecko czytać i pisać po polsku?”. Publikacja prezentuje w przystępny sposób zagadnienia z zakresu psychologii językowej i ma na celu wspomóc rodziców i nauczycieli j. polskiego w rozwijaniu umiejętności czytania i pisania w języku polskim dzieci wychowujących się i pobierających naukę w obcych systemach oświaty jak również dorastających w rodzinach dwujęzycznych.

Obydwa poradniki mają służyć szerokiemu popularyzowaniu idei dwujęzyczności wśród rodziców dzieci zamieszkałych poza granicami kraju. Jest to coraz ważniejsze dla kształtowania polskiej tożsamości narodowej i podtrzymywania znajomości języka polskiego oraz kultywowania tradycji i kultury polskiej wśród dzieci polskich emigrantów.

Z faktu bycia dwujęzycznym płynie szereg rozmaitych korzyści dla rozwoju emocjonalnego dziecka, dla jego rozwoju intelektualnego, rozwoju społeczno-kulturalnego. Dzieci dwujęzyczne posiadają dostęp do dwóch światów językowo-kulturowych: znają i pielęgnują kulturę i zwyczaje obu krajów, z którymi są związane, co pozwala budować dziecku spójną tożsamość etniczną. Ponadto umiejętność posługiwania się w życiu codziennym dwoma językami ćwiczy uwagę i elastyczność myślenia dziecka, pomaga rozwijać kreatywność i poszerzać horyzonty myślowe, zapewnia większy potencjał intelektualny.

Obydwa poradniki są dostępne w wersji elektronicznej na stronie Ambasady RP w Ottawie: https://ottawa.msz.gov.pl/pl/wspolpraca_dwustronna/polonijne/dwujezycznosc/

Zachęcam do zapoznania się z ww. publikacjami oraz ich rozpowszechniania wśród wszystkich zainteresowanych osób.
Z poważaniem,

Aleksandra Kucy
Konsul RP
Kierownik Referatu Konsularnego
Ambasada RP w Ottawie
Telefon: +1 (613) 789 0468, faks: +1 (613) 789 8835
www.ottawa.msz.gov.pl

----

Poradniki w wersji PDF:

Wystawa poświęcona Papieżowi Św. Janowi - Pawłowi II
w kościele Matki Boskiej Częstochowskiej Królowej Polski
(St. Mary's Church) w Wilnie na Ontaryjskich Kaszubach

27 kwietnia 2019, sobota - Święto Bożego Miłosierdzia w St. Mary's w Wilnie

Konferencja Polskich Księży na Wschodnią Kanadę organizuje doroczną pielgrzymkę do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Wilnie na Kaszubach, w sobotę 27 kwietnia z okazji Święta Bożego Miłosierdzia.
Uroczystej Mszy św. o godz. 11:30 przewodniczył będzie oraz Słowo Boże wygłosi ks. Abp Tadeusz Wojda SAC z Białegostoku.

wPolityce.pl	Niezalezna.pl	Telewizja Republika	theNews.pl	Current Events Poland
TvNiezaleznaPolonia Ottawa	Gazeta Polska artykuły	Gazeta Polska VOD materiały video "GP"	TVinterPolonia Ottawa-Calgary	Polonia Institute Publications on the interests of Poland, the Polish people and Polonia
TV Trwam	Radio Maryja	Solidarni2010.pl	Nasz Dziennik	Smolensk Crash News Digest
BlogPress	PolskieRadio24	Prawica.net	DoRzeczy.pl	SmolenskCrash.eu
Witold Gadowski Komentarze, artykuły	RebelPoland.com Rebel Poalnd	JerzyRNowak dr Jerzy Robert Nowak	Warszawska Gazeta	Doomed Soldiers
WNET.fm Portal Radia Wnet	Aleksander Scios	Stanislaw Michalkiewicz S.M. na Youtube	Matka Kurka	Pomnik Smolensk
Goniec Toronto	Polska-Kanada Magazyn twórczy Toronto	Marsz Polonia Toronto	PoloniaTube Toronto	Ministerstwo Prawdy Kroniki filmowe na aktualne tematy
Wojciech Sumliński Youtube Videos	Wojciech Sumliński Dziennikarz Śledczy	wSensie.pl wSensie.tv	YT: Stanisław Krajski FB: Stanisław Krajski	PolandIn TVP publikacje po angielsku
wPolsce.pl Studio TV	AscoTV	ASME TV	BlogPublika.com Tygodnik Solidarnosc	Rodak Press Dość manipulacji Polonią
dlaPolski.pl codziennie nowy materiał	http://cido.pl Centrum Informacji Drugiego Obiegu. Bardzo długa lista linków.	Polish Review Program TV z Ottawy	Prezydent.pl Prezydent RP	WZZW.wordpress.com Wolne Związki Zawodowe Wybrzeża

Current Events Poland