Czwartek, 31 grudnia 2020
Najstarszy
na świecie polskojęzyczny biuletyn
internetowy
1987 - 2020 Bardzo nieregularny REDAKCJA i Prenumerata: Czesław
Piasta redakcja@KomOTT.net
Niektóre numery archiwalne: https://komott.net https://www.facebook.com/komunikaty.ottawskie Redakcja nie odpowiada za treść
podawanych ogłoszeń oraz treści i opinie
zamieszczone w listach czytelników.
W sprawie listów proszę kontaktować się bezpośrednio z autorami. |
Komunikaty Ottawskie na Facebook i
Twitter Chcesz mieć codzienny kontakt z Komunikatami Ottawskimi - odwiedzaj stronę https://www.facebook.com/komunikaty.ottawskie - dołącz do friends lub kliknij na guzik "follow" KO na Twitter: https://twitter.com/Kom_OTT UWAGA: Komunikaty Ottawskie są rozsyłane z wielu kont poczty e-mail z powodu ograniczeń ilości adresów e-mail, na które wysyłana jest poczta w ciągu doby. Redakcja sprawdza dość nieregularnie pocztę zaadresowaną na adres inny niż redakcja@komott.net |
Ogłaszaj
się w Komunikatach Ottawskich
Wszystkie
ogłoszenia są bezpłatne.
|
_____________
Zdrowia
i pomyślności w Nowym Roku 2021!
Oby ten
Nowy Rok był rzeczywiście lepszy od odchodzącego
Starego Roku 2020!
Niech
Nowonarodzona Boża Dziecina darzy nas łaskawie
zdrowiem i pokojem w nadchodzącym Nowym Roku 2021!
Czesław
Piasta - Komunikaty Ottawskie
|
„The Night
of Christmas” - a concert of Christmas
carols and
songs!
Embassy of the Republic of Poland to Canada together with The Maria Knapik Singers and friends cordially invite you to watch „The Night of Christmas” concert of Christmas carols and songs. Enjoy with us the magic of Christmas! Występują przedstawiciele ambasady i konsulatu RP w Ottawie, Margarita Lianeri, Thomas Franzky, Alina Kępka, Marie Grabkowska, Sean Wei, Marie Lyne Tremblay, Josee Lamothe, Ying Birks, Michel Brousseau. https://www.youtube.com/watch?v=h7LrczM7QkI |
Maria Knapik i
Komunikaty Ottawskie zapraszają na wspólne
śpiewanie kolęd
Szczegóły podane zostaną wkrótce. Będzie to sesja ZOOM, w czasie której będzie okazja towarzyszyć pani Marii Knapik we wspólnym śpiewaniu kolęd. |
Subject: Video z Życzeniami Świątecznymi od
Polskiego Instytutu Dziedzictwa i Kultury,
Kaszuby - Kanada
Date: Mon, 28 Dec 2020 11:49:49 -0500 From: Anna Psuty <annapsuty@hotmail.com> W oktawie Bożego Narodzenia, Radosnych Świąt, oraz Dosiego Roku 2021 życzy w imieniu Zarządu Prezes PHIK Anna Psuty ps. Przesyłamy dwa identyczne nagrania, ponieważ jest różnica w odbiorze (można wybrać). https://drive.google.com/drive/folders/1FVcKHvKzXNqLJkvOBZtRRQOPuq3zJK8e?usp=sharing |
Z serii W pewnym małym miasteczku...
Miejsce
Przemienienia
Drogą pomiędzy płotem a płotem szedł człowiek. Drewniane sztachety klekotały w rytm jego kroków. Szedł wolno, zatrzymując się w pół oddechu. Milczał, cisza przylgnęła do niego, wsączyła się w oczy, usta. Szedł sam, nie potrzebował ani przewodnika, ani towarzysza. Prowadziły go wspomnienia, tęsknota i ból. Szukał, zaglądał w okna opuszczonych domów. Otwierał drzwi nie zamknięte na klucz. Nagle przeszłość położyła mu rękę na sercu. Zapłakał. - Ziemio moja kochana, dlaczego cię porzuciłem? - Chato moja drewniana, dlaczego cię opuściłem? – zawołał. Uchylone drzwi ostatniego przy drodze domu zaprosiły go do wnętrza. Wszedł niepewnie przestępując ostrożnie próg. Wąskim korytarzem doszedł do pierwszej izby z niewielkim oknem. Stamtąd do następnej nieco obszerniejszej a następnie do kuchni. Na węglowej płycie stały żeliwne garnki, obok na stole talerze czekały na napełnienie ciepłą strawą. Miał poczucie, że mieszkańcy właśnie opuścili dom, zdawało się że wprost wstali od stołu i poszli przed siebie. Z kuchni drzwi, dwuskrzydłowe prowadziły na ganek, oszklony z trzech stron, aby można było widzieć nadchodzących gości. Człowiek po stopniach, wąskich i stromych zszedł na zarośniętą ścieżkę, prowadzącą do wiejskiej drogi, pomiędzy płotem a płotem. W sercu, duszy i umyśle był spokojny i cichy. Żal i gorycz odpłynęły od niego. Ruszył w drogę powrotną, w kierunku małego miasteczka. Wracał do domu. Opowiedział żonie jak przechodząc przez dom stał się innym człowiekiem. Tobołek wspomnień, tęsknoty i bólu zsuną się z jego ramion, pozostał wewnątrz domu, zawieszony na drewnianym kołku na ganku. Żona w sekrecie przekazała, o tym co przytrafiło się mężowi, zaufanej osobie, prosząc aby nie powtarzała nikomu. Często jednak zaufane osoby nie są godne zaufania, a historia w wielkiej tajemnicy została opowiedziana kilku następnym mieszkańcom małego miasteczka. Stary, ułomny człowiek usłyszał ją zupełnie przypadkiem, oczekując na wizytę u lekarza. Z trudem wstał ze szpitalnego krzesła i udał się w poszukiwaniu tajemniczego domu. Szedł drogą pomiędzy płotem a płotem. Drewniany dom na jej końcu wydawał się różny niż pozostałe. Za domem od strony podwórka natrafił na studnię. Życzliwa ręka zostawiła blaszany kubek dla spragnionego wędrowca. Ugasił pragnienie i wszedł przez uchylone drzwi do wnętrza. Jego stare i zesztywniałe nogi z trudem przesuwały się po drewnianej podłodze. W kuchni przy stole siedziała młoda kobieta. Uśmiechnęła się do niego czule, położyła rękę na jego dłoni. Ciepłą, gładką i delikatną, taką jaką pamiętał od czasu kiedy jej pierwszy raz dotkną. Tęsknota, która drążyła jego ciało zsunęła się na podłogowe deski. Wsunęła się bezgłośnie pomiędzy szpary. Stary człowiek ponownie rozejrzał się po kuchni, ale kobieta już nie siedziała przy stole. Był sam. Wyszedł na ganek, spokojny i cichy. Postanowił wrócić do domu. W miarę upływu czasu więcej i więcej mieszkańców małego miasteczka odwiedzało tajemniczy dom. Ktoś nazwał go „Miejscem Przemienienia”, z tego tylko powodu, że wchodząc do niego smutne, rozdrażnione i rozżalone osoby pozostawiały wewnątrz domu swoje uczucia, opuszczały go ukojone, spokojne i wyciszone. Nadeszło lato, dzień był parny, niebo wypełnione ciężkimi chmurami wydawało groźne pomruki. Białe wstęgi błyskawic rozjaśniały drogę prowadzącą pomiędzy płotem a płotem. Drogą szedł człowiek. Szedł pewnie w kierunku „Miejsca Przemienienia”. Zdecydowanie przekroczył próg domu i wszedł do wąskiego korytarza. Przeszedł przez dwie izby i zatrzymał się w kuchni. Pomieszczenie było puste. Ktoś usunął wszystkie sprzęty. Po śladach pozostałych na bielonych ścianach i drewnianej podłodze można było przypuszczać, w którym miejscu się znajdowały. Człowiek wkroczył na ganek i wyszedł z domu. Nie odczuwał żadnej zmiany, ani w sercu, ani w duszy, ani na ciele. Obszedł dom dookoła i ponownie zanurzył się w jego wnętrzu. Szybkimi krokami przemierzył dom i zatrzymał się na zarośniętej ścieżce. Nie rozumiał co się stało, dlaczego dom nie przemienił go, podobnie jak dokonywał tego dla innych. Usiadł pod płotem i zamyślił się głęboko. To prawda był człowiekiem, który zaufanie innych starał się zdobyć obietnicami na wyrost, poparcie słowami bez pokrycia. Roztaczał plany rozległe, ale nie trudził się za bardzo doprowadzeniem ich do końca. W swoich działaniach kierował się tym co chciał zrobić a nie tym co należało uczynić. Oczekiwał respektu i szacunku, ale po pewnym czasie niewielu chciało go słuchać, dlatego że działał nie dla dobra innych, ale dla prywatnych celów. Chciał być poważany, ale jednocześnie ukrywał fakty, interpretował je na swoją korzyść, nie mówił prawdy. Zbliżał się wieczór, człowiek wstał ociężale i ponownie wszedł do domu. W kuchni zastał wszystkie meble na właściwych sobie miejscach. Na stole leżała kartka pożółkłego papieru, na niej kształtnym charakterem było napisane co następuje: „Słuchaj uważnie co mówią inni, nawet wtedy gdy nie zgadzasz się z ich słowami.Człowiek przeczytał kilkakrotnie każde zdanie, starannie złożył kartkę papieru i wsunął ją do kieszeni koszuli. Wyszedł z domu i powoli ruszył w stronę małego miasteczka. _________
Tekst
zainspirowany fotografią przedstawiającą
opuszczone zabudowania
wiejskie, położone po obu stronach ogrodzonej
drewnianym płotem
drogi. Jak również sytuacjami jakie dotykają
każdego z nas na
drodze życia.
|
Komunikaty Parafii Św. Jacka Odrowąża w Ottawie
Biuro
parafialne 613-230-0804 office@Swjacek.ca
Biuro jest zamknięte, ale można kontaktować się telefonicznie lub przez e-mail.
Bardzo dziękujemy wszystkim,
którzy pomagają w naszej parafii, poświęcają
swój czas i służą naszej wspólnocie.
Serdecznie Bóg zapłać!
Obowiązkowe maski lub osłony twarzy w kościele Każdy, kto wchodzi do budynku kościoła ma obowiązek noszenia maski lub osłony twarzy, która dokładnie zakrywa nos, usta i brodę, zgodnie z wymaganiami Emergency Management and Civil Protection Act prowincji Ontario. Utrzymujemy odległości 2 metrów od innych osób. Wpłaty
"na tacę" i inne datki na cele parafii
poprzez parafialną witrynę internetową
W celu złożenia datku "na
tacę" należy kliknąć na stronie https://swjacek.ca
na "Ofiara na kościół" w prawym górnym
rogu Osoby
uczestniczące we mszy świętej w kościele mogą
składać datki przy wejściu lub przy wyjściu z
kościoła (podaj na kopercie imię i nazwisko
lub numer kopertki w celu zaksięgowania dla
celów oświadczenia podatkowego).
Wszystkie
datki są traktowane dla celów podatkowych jako
"charitable donations".
Bardzo
dziękujemy wszystkim, którzy pamiętają i
troszczą się o dobro i utrzymanie naszej
parafii.
Serdeczne Bóg zapłać! Transmisja Mszy
Świętych z kościoła Św. Jacka Odrowąża w
Ottawie
Będą transmitowane jedynie
niedzielne msze święte: godz. 8:30 (ang), 10:00,
12:00.
Transmisja "na żywo" w czasie mszy
świętej.
W archiwum na Youtube można będzie
znaleźć jedynie niedzielne msze święte z godz.
10:00.
|
Przychodzimy
- Odchodzimy |
Andrzej
Jordan-Rozwadowski April 17, 1938 - Dec 21, 2020 |
Andrzej Jordan-Rozwadowski It is with heavy hearts that we announce the passing of Andrzej Jordan-Rozwadowski (aka Andre Jordan), loving husband, father, grandfather and uncle, grandson of general Tadeusz Jordan-Rozwadowski, Chief of Staff during the Battle of Warsaw 1920. Impregnable and unbendable honesty best describe Andrzej's character. These qualities, coupled with a will so strong that he battled his illness to the end, defined him both as a man and as a professional. Andrzej passed away at the age of 82 on Dec. 21, 2020, at 4:55 a.m., after a battle with an illness that had resided in him unseen for many years. He is survived by his loving wife Basia, his daughter Teresa (Mike), sons Pawel (Montserrat) and Michal (Yoshiko), his grandchildren, Michaela, Natalia and Paula, and Lauren and Sebastian, his dear nephew Dominik (Beata), "hundreds" of relatives, and “thousands” of friends. Born in Lwów, Poland, on April 17, 1938, he will be remembered as a man who approached every task, simple or grand, with the same integrity, pragmatism and compassion for everyone involved, in his personal affairs and in his profession. He approached the day that he was admitted to hospital with his trademark dignity. He awoke and, despite chronic pain that slowed him increasingly in recent weeks, he showered, shaved, dressed, and had breakfast. Then, reluctantly but bravely, he said he was ready. We can only speculate whether he knew it was to be his last willful act. He arrived on his own two feet at St. Joseph’s hospital on Nov. 28 at 11:30 a.m., and checked himself in. When offered a chair, however, he was granted license to say, “Thank you, I can barely walk.” In the 3 weeks before he died in palliative care, he received calls from around the world, from family, friends and colleagues in all the geographies where he has left his mark – from Latin America to South East Asia, Europe, his country of birth, Poland and England, where he spent his teenage years, and finally Canada, the country where he settled to raised his family. Andrzej leaves a legacy as tangible as the massive construction projects he had led. One of his first big jobs in Canada was the building of the CN Tower, until 2008 the tallest free-standing structure in the world, where he was Project Manager. His work there was recognized by the Engineering News Record, which named him a newsmaker, or among the “men who made marks” in the industry in 1974. Andrzej went on to build several international airports, including Terminal 3 in Toronto. In Peru and Sri Lanka, he led the construction of irrigation projects that improved the lives of millions. His career path was decided at the age of 16, when he was so awed by a visit to France’s Eguzon Hydrolectric Dam that he decided, then and there, to become a construction engineer. His career culminated with his appointment as a senior vice-president at Aecon, one of Canada’s most important engineering firms. We will be holding a celebration of life for Andrzej once the pandemic restrictions are lifted. In lieu of flowers we are asking that friends and family donate to one of Andrzej's favourite charities, Medecins Sans Frontieres. |
Andrzej
Jordan-Rozwadowski - Wspomnienie
Mieliśmy okazję złożyć wizytę pp. Rozwadowskim w kwietniu 2018r. Celem naszej wizyty było nagranie wspomnień pana Andrzeja związanych głównie z budową CN Tower. Nagranie to miało być częścią filmu o zasługach polskich inżynierów w Kanadzie. Nagranie przeprowadziliśmy pomiędzy znakomitymi posiłkami przygotowanymi przez panią Barbarę, żoną Andrzeja. Z relacji pana Andrzeja dowiedzieliśmy się, że urodził się we Lwowie, w 1938r. Przybył do Anglii w 1948, gdzie z czasem ukończył University of Newcastle, jako inżynier budowlany. Do Kanady przybył w 1964, pracując głównie w Montrealu. Jego inżynierskie doświadczenie zostało docenione do tego stopnia, że został mianowany jako „Project Manager” budowy CN Tower w Toronto. Budowę tej wieży ukończono w 1975 roku, tym samym stanowiąc najwyższą konstrukcję budowlaną na świecie. Budowniczowie tej konstrukcji zawiązali stowarzyszenie budowniczych CN Tower, rezerwując sobie wyłączne prawo do wszelkich publikacji związanych z jej budową. Jak się później okazało, stowarzyszenie to nie wyraziło zgody na emisję naszego nagrania, motywując swą decyzję tym, że przygotowany przez nas program nie powinien być częścią filmu o polskich inżynierach. Elżbieta i Bogdan Gajewscy Foto: Elżbieta
Gajewska w rozmowie z panem Andrzejem
Jordanem-Rozwadowskim. Państwo
Jordan-Rozwadowscy z Bogdanem
Gajewskim w ich mieszkaniu w Toronto.
|
Subject:
Projekt digitalizacji dokumentów
dotyczących ludzi związanych z ideą
narodową oraz katolicyzmem społecznym
Date: Tue, 29 Dec 2020 13:35:53 +0000 From: Ambasada RP w Kanadzie - Wydział Konsularny <ottawa.amb.wk@msz.gov.pl> Szanowni Państwo, Uprzejmie informuję, że Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego zwrócił się do Ministerstwa Spraw Zagranicznych RP z prośbą o pomoc w propagowaniu projektu polegającego na opracowaniu i digitalizacji dokumentów dotyczących ludzi związanych z ideą narodową oraz katolicyzmem społecznym. Instytut pozyskuje dokumentację rozproszoną w archiwach na całym świecie, by ocalić od zapomnienia wybitnych Polaków oraz przybliżyć ich działalność i ułatwić prowadzenie badań naukowych. Przychylając się do prośby Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej, zwracam się uprzejmie o przekazanie niniejszej informacji oraz załączonego komunikatu do organizacji oraz mediów polonijnych celem rozpowszechniania informacji lub dołączenia do projektu. Instytut podejmie współpracę z podmiotami oraz osobami prywatnymi, które mogą posiadać zbiory rodzinne lub informacje o ich istnieniu. Inicjatorem projektu jest pan prof. Jan Żaryn, dyrektor Instytutu, historyk, wykładowca akademicki, b. senator RP ( kontakt: jan.zaryn@idmn.pl ).
Z
poważaniem,
Jacek Bryniak Konsul RP Kierownik Referatu ds. Konsularnych i Polonii Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Ottawie Telefon: +1 (613) 789 6542 Faks: +1 (613) 789 8835 https://www.gov.pl/kanada
Niniejsza wiadomość (wraz z załącznikami) jest własnością Ministerstwa Spraw Zagranicznych i może zawierać informacje służbowe prawnie chronione. Jeśli nie są Państwo właściwym adresatem lub otrzymali Państwo tę wiadomość na skutek pomyłki, prosimy o tym fakcie niezwłocznie poinformować nadawcę i usunąć otrzymaną wiadomość. Każde nieautoryzowane kopiowanie, ujawnianie lub rozpowszechnianie załączonej informacji jest zabronione.
Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego to państwowa instytucja kultury powołana do życia 17 lutego 2020 roku przez ministra kultury i dziedzictwa narodowego prof. Piotra Glińskiego. Celem instytutu jest prowadzenie studiów nad dziedzictwem myśli narodowej oraz chrześcijańsko-demokratycznej. IDMN poprzez swoją działalność uczestniczy w realizacji szeroko rozumianej publicznej polityki pamięci w zakresie historii i dziedzictwa Polski, koncentruje się na dorobku polskiej myśli społeczno-politycznej, ze szczególnym uwzględnieniem myśli narodowej, katolicko-społecznej oraz konserwatywnej. Celem instytutu jest również popularyzacja historii, badania nad dziedzictwem oraz inspiracja i wspieranie kultury. Instytut realizuje własne programy edukacyjne, stypendialne i dotacyjne, prowadzi działalność wydawniczą, dokumentacyjną, informacyjna oraz promocyjną. Organizuje konkursy, wystawy, spotkania dyskusyjne, koncerty, wykłady. W tym roku mimo pandemii, m.in. prowadziliśmy Szkołę Letnią dla nauczycieli, nadaliśmy wraz z Zarządem PKP Dworcowi Wschodniemu w Warszawie imię Romana Dmowskiego, ufundowaliśmy stosowne tablice także w miejscu jego chrztu św. – w kościele MB Loretańskiej na warszawskiej Pradze, obchodziliśmy uroczyście 160-rocznicę urodzin Ignacego Jana Paderewskiego (wystawa, publikacja), czy też przygotowaliśmy pierwsze tomy słowników biograficznych poświęconych polskiemu obozowi narodowemu i katolicyzmu społecznego. O naszej bieżącej działalności można się dowiedzieć zaglądając na naszą stronę internetową www.idmn.pl Zapraszamy! Jednym z głównych celów Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej, jest pozyskiwanie, opracowanie i digitalizacja dokumentów dotyczących ludzi związanych z ideą narodową oraz katolicyzmem społecznym. Poprzez pozyskiwanie dokumentacji rozproszonej w archiwach rodzinnych, archiwach instytucji oraz archiwach państwowych, staramy się ocalić od zapomnienia sylwetki wybitnych Polaków, przybliżyć ich działalność oraz ułatwić prowadzenie badań naukowych dotyczących zagadnienia ruchu narodowego i katolicyzmu społecznego. Tym samym mamy nadzieję skłonić szczególne młode pokolenie Polaków do pogłębionej refleksji nad istotnym elementem dziedzictwa historii Polski. Działania, które podejmuje IDMN są szczególnie istotne, bowiem świadomość wagi tego dorobku szczególnie ucierpiała w wyniku tragicznych doświadczeń II Wojny Światowej, wypaczania polskiego dziedzictwa w okresie istnienia PRL, a także w związku z zaniedbaniami pierwszego okresu polskiej niepodległości po 1989 roku. Instytut podejmować będzie ponadto różnorodną współpracę z instytucjami krajowymi i zagranicznym, w tym polonijnymi, organizacjami pozarządowymi, mediami, jak również z osobami prywatnymi. Stąd szukamy kontaktu z rodzinami polskimi żyjącymi – czasem od pokoleń – poza granicami Kraju. Prosimy o kontakt, o przekazywanie swoich zbiorów rodzinnych i organizacji polonijnych. Inicjatorem powstania Instytutu Dziedzictwa Myśli Narodowej i osobą powołaną na stanowisko p.o. dyrektora, został prof. Dr hab. Jan Żaryn, historyk, wykładowca akademicki, publicysta, b. senator RP ( kontakt: jan.zaryn@idmn.pl ) |
Subject:
Konkurs
pn. Ignacy Jan Paderewski: pianista
wirtuoz, kompozytor, polityk,
dyplomata, mąż stanu, mecenas sztuki
i architektury
Date: Tue, 29 Dec 2020 13:55:38 +0000 From: Ambasada RP w Kanadzie - Wydział Konsularny <ottawa.amb.wk@msz.gov.pl> Szanowni Państwo, zachęcam
do promocji wśród lokalnej Polonii
poniżej opisanego Konkursu,
szczególnie w tak trudnych czasach
pandemii ograniczającej dostęp do
dóbr kultury. Jak pokazuje
doświadczenie Departamentu
Współpracy z Polonią i Polakami za
Granicą Ministerstwa Spraw
Zagranicznych w tym
obszarze, takie inicjatywy cieszą
się dużym zainteresowaniem dzieci
i młodzieży polonijnej.
"Ignacy Jan Paderewski. Pianista wirtuoz, kompozytor, polityk, dyplomata, mąż stanu, mecenas sztuki i architektury” to konkurs skierowany m.in. do dzieci i młodzieży szkół polonijnych na całym świecie. Jego organizatorami są Instytut Dziedzictwa Myśli Narodowej im. Romana Dmowskiego i Ignacego Jana Paderewskiego oraz Wielkopolski Kurator Oświaty. Celem konkursu jest propagowanie historii Polski poprzez przybliżenie uczniom sylwetki Ignacego Jana Paderewskiego jako autorytetu artystycznego, politycznego, moralnego oraz patriotycznego. Udział w konkursie niewątpliwie pozwoli na rozwój zainteresowań historycznych młodszych członków Polonii oraz stworzy warunki do pogłębienia wiedzy i uczczenia pamięci o wybitnym pianiście – wirtuozie, człowieku Renesansu jakim niewątpliwie był. Uczestnicy mogą wziąć udział w ośmiu kategoriach tematycznych Konkursu. Ich rozpiętość pozwala na udział uczestnikom o różnych zainteresowaniach. Organizatorzy przewidzieli pulę nagród pieniężnych w wysokości 25 tys. złotych oraz nagrody dodatkowe instytucji współpracujących z organizatorami. Warunkiem uczestnictwa w Konkursie jest zgłoszenie ucznia przez dyrektora jego szkoły za pomocą formularza on-line do 20 stycznia 2021 r. (formularz dostępny pod adresem http://wre.ko.poznan.pl/paderewski/). Platforma on-line do przesyłania prac konkursowych otwarta będzie do 30 kwietnia – dla większości kategorii konkursowych. Na stronie Kuratorium Oświaty w Poznaniu znajdą Państwo szczegółowe informacje, w tym wzory oświadczeń: http://ko.poznan.pl/kuratorium/aktualnosci_kurator/2020/12/ogolnopolski-konkurs-ignacy-jan-paderewski/ W załączeniu przesyłam plakat przygotowany przez organizatorów oraz list informacyjny Wielkopolskiego Kuratora Oświaty z prośbą o skierowanie pakietu informacyjnego do szkół i organizacji polonijnych. Wszelkich informacji dotyczących organizacji Konkursu udziela Koordynator z Wydziału Rozwoju Edukacji Kuratorium Oświaty w Poznaniu p. Rafał Renz (e-mail: paderewski@ko.poznan.pl tel.: +48 780 386 057). Łącząc wyrazy szacunku, Jacek Bryniak Konsul RP Kierownik Referatu ds. Konsularnych i Polonii Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Ottawie Telefon: +1 (613) 789 6542 Faks: +1 (613) 789 8835 https://www.gov.pl/kanada |
_________________________________________
Komunikaty Ottawskie - 31 grudnia 2020
https://komott.net