Dzisiaj
kolejny odcinek historii Klubu Sportowego
"Białe Orły". W związku z tym, że była w
międzyczasie dłuższa przerwa, dla
przypomnienia poniżej są linki do wydań
Komunikatów Ottawskich z poprzednimi
odcinkami.
Materiał
do dzisiejszego odcinka nr 7 został nadesłany
przez Andrzeja już w sierpniu. Niestety, nie
miałem czasu na opracowanie. Jak widać w
poniższych wspomnieniach Andrzeja, rok 2001 był
bardzo bogaty w wydarzenia sportowe, i nie
tylko, w Polonii ottawskiej.
Odcinek nr 1 historii Klubu WE
-
Andrzej Wilk: Historia Klubu Sportowego "Białe
Orły" (BO) w Ottawie
https://komott.net/main/KO_9_Jan_2022.html
-
Andrzej Wilk: Historia Klubu Sportowego "Białe
Orły" (BO) w Ottawie (c.d. - Lata 1988 - 1994)
https://komott.net/main/KO_25_Jan_2022.html
- Andrzej Wilk: Historia Klubu Sportowego
"Białe Orły" (BO) w Ottawie (c.d. rok 1995,
1996)
https://komott.net/main/KO_4_Mar_2022.html
- Andrzej Wilk: Historia Klubu Sportowego
"Białe Orły" (c.d., lata 1997-1998).
https://komott.net/main/KO_22_Mar_2022.html
- Andrzej Wilk: Historia Klubu Sportowego
"Białe Orły" (c.d.)
https://komott.net/main/KO_28_Apr_2022.html
- Andrzej Wilk: Historia Klubu Sportowego
"Białe Orły" w Ottawie (c.d., odc. 5-2)
https://komott.net/main/KO_21_May_2022.html
- Andrzej Wilk: Historia Klubu Sportowego
"Białe Orły" (BO) w Ottawie (c.d., odc. 6)
https://komott.net/main/KO_1_June_2022.html
  Andrzej
Wilk
Historia Klubu Sportowego
"Białe Orły" (BO) w Ottawie (c.d.,
odc. 7, rok 2001)
Po
wakacyjnej przerwie, zapraszam do śledzenia
dalszej historii KS "
Białe Orły". Najpierw, jednak kilka ciekawostek
z tegorocznego, ogórkowego
sezonu. Jak mówił klasyk: "Między
ustami a brzegiem pucharu, może się wiele
wydarzyć..."
Tak też i w tym czasie letniej
kanikuły doznaliśmy kilku fajnych uniesień, ale
też i tych o których nie chciałoby się
pamiętać! Do pierwszych zaliczyć trzeba wygranie
przez Igę Świątek French Open ( po raz drugi
), awans Ruchu Chorzów do I - ligi, czy
zjednoczenie sił Polonii ottawskiej w
dopingowaniu reprezentacji Polski w siatkówce
mężczyzn w pucharze świata. Tym razem
gospodarzem turnieju była Ottawa. My kibice
mieliśmy okazję podziwiać kunszt siatkarski
takich potęg w tej dyscyplinie jak USA, Włochy,
Francja, że o Polsce nie wspomnę.
Na parkiecie Reprezentacja Polski wypadła na 5 z
plusem, na widowni, polscy kibice w skali 1 do
10 z pewnością zasłużyli na 10, dominując w
dopingowaniu polskich siatkarzy. Nie było
żadnych podziałów na tych czy tamtych. Można by
rzec "łączy nas Piłka" - tym razem siatkowa!
Taką wisienką na torcie tego okresu była zmiana
barw klubowych Roberta Lewandowskiego, Bayern
Monachium na FC Barcelona!!!
Do mniej przyjemnych zdarzeń tego czasu
wspomnieć należy o huraganie, który przeszedł
nad Ottawą i konsekwencje z tym związane... Do
dnia dzisiejszego można spotkać ślady tego
niebywałego żywiołu. Mieszkańcy Ottawy i okolic
doznali wielu szkód między innymi połamane
drzewa, pozrywane dachy domów, uszkodzone
samochody, czy brak prądu,
nawet przez 2 tygodnie. Nastał, taki "
ciemnogród...", przeprosiliśmy się ze świecami
(ale było romantycznie!!! ).
Wielką stratą dla Polonii ottawskiej jest
odejście śp Stanisława Kielara. Wspaniały
człowiek, dżentelmen w każdym calu, wielki
przyjaciel Białych Orłów, wielce zasłużony w
działalności na rzecz Polonii. Niech mu ziemia
lekką będzie!
Ze sportowych wydarzeń, żal ogarnął zwolenników
piłki nożnej Wisły Kraków. Ten jakże zasłużony
klub opuścił szeregi Ekstraklasy. To, obok Ruchu
Chorzów,Górnika
Zabrze, Legii Warszawa czy Cracovii najbardziej
utytułowany klub w historii polskiej piłki
nożnej.
Czas na powrót do tematu. Wracając pamięcią do
2001 r., chcę Państwu, przedstawić dalsze losy
naszej (BO), działalności i miejsce Klubu w
życiu Polonii ottawskiej. Ci z państwa, którzy
czytali wcześniejsze odcinki historii "BO",
wiedzą, że Klub działa nie tylko na niwie
sportowej ale również kulturalnej...!? Chociażby
Polskie Festiwale. Kolejny festiwal, kolejne
wyzwanie i kolejny sukces...!
Znowu na Britannia Beach, po raz ostatni,
wyznaczyliśmy spotkanie Polonii ottawskiej.
Wspólnie z SPK koło nr 8 w Ottawie, zaprosiliśmy
Polonię do świętowania Dnia Polskiego.
Milo było patrzeć, jak dziadkowie z dziećmi i
wnukami zaznaczają swój udział w festiwalu. Trzy
pokolenia w jednym miejscu, jednym czasie i w
tak licznym gronie. Piękna demonstracja
polskości. Brawo!
Impreza na szeroką skalę pozwoliła naszym
gościom (nie tylko polskojęzycznym), zapoznać
się z naszą kulturą, historią czy obyczajami.
Jego Ekscelencja Ambasador RP dr Paweł
Dobrowolski, wraz z gospodarzami Festiwalu,
dokonali uroczystego otwarcia i zaprosili
wszystkich do wspólnej zabawy.
A było w czym wybierać, bo atrakcji nie
brakowało, między innymi konkurs malarski dla
naszych milusińskich. Fachową radą służyli,
Marian Andrzejewski i Stanisław Kielar.
Miłośników szachów zaprosiliśmy, do symultany,
czyli na pojedynek wszyscy ( 20 osób ) przeciw
jednemu... tym jednym był p. ambasador RP
J.E. Paweł Dobrowolski, który w większości
partii wyszedł zwycięsko. Gratulacje dla p.
ambasadora i dla pokonanych.
Również chętni do gry w ping-ponga mierzyli
swoje siły z aktualnym mistrzem Polonii
ottawskiej, Andrzejem Wiśniewskim. A następcy
Wojciecha Fibaka czy Agnieszki Radwańskiej i Igi
Świątek sprawdzali swoje umiejętności tenisa
ziemnego na kortach Nepean Tenis Club.
Dziękujemy p. Bożenie Lech za
zorganizowanie turnieju i bieżącą pomoc w dniu
festiwalu.
Zwolennicy piłki nożnej wyznaczyli sobie mecz z
zaproszoną, specjalnie na tę okoliczność,
drużyną Polonii Hamilton. Podziękowania dla
Leszka Wolskiego za zorganizowanie meczu.
Gościnnie Białe Orły wspierali p. ambasador RP
Paweł Dobrowolski oraz konsul RP p. Janusz Wach.
Wynik meczu (1:1) nie był tak ważny jak sama
zabawa i pomeczowe komentarze z przymrużeniem
oka. Do sędziów spotkania (Janusza, Cześka
i Ryśka) nie było większych pretensji, chociaż
dało się słyszeć o ich konszachtach z
"FRYZJEREM" (zaznajomieni w temacie
wiedzą, co mam na myśli).
Popisy akrobatyczno-taneczne zaprezentował
zespół folklorystyczny TATRY z Montrealu. To
naprawdę mocny filar artystyczny festiwalu.
Oceńcie państwo sami.
Również ottawscy młodzi artyści,
harcerki, tancerze i tancerki oraz przyszli
artyści, popisywali się swoimi
umiejętnościami.
W godzinach popołudniowych nastał czas
wyróżnień, podziękowań i gratulacji dla osób,
które swoją pracą i poświęceniem na rzecz
Polonii zdobyli uznanie, wyrażone owacją na
stojąco!!! Gratulacje dla p. Marii
Knapik-Sztramko za Tytuł Człowieka Roku. Nie
będę
przypominał p. Marii dokonań w życiu Polonii,
gdyż jest ona na tyle znana i ceniona, ze nie ma
potrzeby dodawać następnych przymiotników,
zaczynających się na naj.....
Wyróżnienia, za całokształt prac skierowano dla
Grażyny i Czesława Piastów, p. Marii Stochaj,
Ryśka Bojarskiego oraz mojej skromnej
osoby. Nie zapomniano o p. Bolesławie
Rączce, wielkiemu przyjacielowi "BO",
nagradzając go pucharem Białych Orłów. Ceremonii
wręczenia pucharu dokonał prezes Klubu, Cz.
Piasta .
Chcę podziękować całej armii wolontariuszy, nie
wymienionych z imienia i nazwiska, których praca
społeczna (za frajer) nie dałaby tych efektów,
których byliśmy świadkami. Każdy z nich
zasługuje na Tytuł Człowieka Roku. Dziękuję
wszystkim sponsorom! Byli też wielcy nieobecni,
jak chociażby Elżbieta Kotecka, u której
przypadłość zdrowotna nie pozwoliła na czynny
udział w przygotowaniach organizacyjnych, jak to
miało miejsce w poprzednich latach. W dniu
festiwalu, nie dała za wygraną by śledzić i
oklaskiwać z uśmiechem poczynania na scenie i
wokół niej. Brawo Elu.
To co zaproponowano na czas
popołudniowo-wieczorny, śledzili foto i video
reporterzy.
Najpierw wspólnie z zespołem p. M.
Knapik-Sztramko, mieliśmy okazję podziwiać śpiew
i tańce o różnej barwie i choreografii. Jej
studenci anglo-francuskojęzyczni nie odstawali
od polskiej części artystów, wymowa w
śpiewie wyrazów z "ą, ę, ż, czy ł" była
znakomita.
Znana i lubiana Zuza Szlachcic
wraz ze swoim zespołem, raz po raz ubarwia
imprezy organizowane przez Białe Orły. Za
każdym razem z nowym repertuarem, za każdym
razem mile i serdecznie przyjmowana i
oklaskiwana. Brawo i dzięki.
Po rockendrolowym nastroju, nastąpił łagodny
powiew poezji romantycznej w wykonaniu Ilony
Wenek-Zięby. Po chwilach zadumy, zaproponowanej
przez p. Ilonę, nastąpiło ożywienie
publiczności, ponieważ na scenie pojawił
się oczekiwany i entuzjastycznie przyjęty
Kabaret po 8-mej. Jak zawsze i jak zwykle
p. R.Górny, wspólnie z wykonawcami, przygotował
nowe skecze, odkurzył stare, dobrze nam znane
ale ciągle lubiane. Dziękuję i duże brawa!
Gościem, a zarazem gwiazdą festiwalu, była Kinga
Górna. Jej repertuar, chociaż ciężki w odbiorze
(Jazz połączony ze swingiem), po kilku taktach
przyjęto z przekonaniem, że to jest to!
Jej barwa głosu i styl wykonania powodowały
ciarki na plecach. Brawa dla Kingi i jej bandu.
Ostatnim punktem programu była dyskoteka. Młodzi
dali upust energii w tańcach różnych stylów.
Pląsy mogły konkurować z maratonem sportowym.
Brawo młodzieży, nasza!
Gdzieś z dala od reflektorów i fleszy, w ciszy
czy gorącej kuchni, pracowali Ci, którym nie
dane było zbierać oklasków ani pozować do zdjęć.
Za ich oddanie, czas, energię, stokrotne dzięki.
Następnym, dużym wyzwaniem dla Klubu były
igrzyska frankofońskie. Ottawa i Hull, były
gospodarzami.15 państw, w tym Polska,
rywalizowały w piłce nożnej, koszykówce kobiet,
lekkoatletyce, judo, tenisie stołowym. Asami
Reprezentacji Polski były Kamila Skolimowska,
Szymon Ziółkowski, Monika Pyrek (lekkoatletyka),
Małgorzata Dydek (najwyższa i najlepsza
koszykarka świata). Pozostali kadrowicze to
młodzieżowcy, dopiero zaczynający karierę
sportową.
Tak też było z piłkarzami, którzy wiekowo byli
młodsi o 2 lata od pozostałych drużyn. Trudno
było wymagać od nich zwycięstw od starszych od
siebie rywali z Maroka, Mali i Kamerunu.
Za to pod względem dopingu, na
wszystkich arenach sportowych nie mieliśmy
sobie równych.!!!
Klub Białe Orły otoczył opieką drużynę piłki
nożnej. Adam Przystał swoimi wyrobami
wędliniarskimi dożywiał naszych orłów i herosów,
SPK kolo # 8 zorganizowało piknik na farmie u
pp. Gałko. Ambasada RP z JE P. Dobrowolskim
zaprosiła całą ekipę (ponad 160 osób) na raut do
ogrodu ambasady. Przedstawiciele Białych Orłów
mieli przyjemność być odznaczeni przez
sekretarza generalnego PZPN p. Zdzisława
Kręcinę, medalami 80-lecia PZPN-u. Tym
samym znaleźliśmy się, obok wcześniej
udekorowanych, takich sław piłkarskich, jak K.
Górski, A. Piechniczek, W. Lubański, G. Lato czy
Zb. Boniek. Z drżeniem łydek medale odebrali: W.
Baranowski, R. Bojarski, J. Murray. A.Przystał,
A, Wilk. L. Wolski.
Wielkim przeżyciem dla braci piłkarskiej Białych
Orłów był mecz towarzyski między naszymi
"Orłami" a młodzieżową reprezentacją
Polski. Mecz odbył się z wielkimi honorami,
między innymi odegrane były hymny Polski i
Kanady, o co zadbał Cz. Wieczorek.
Trójka doborowych sędziów, (podejrzani o kontakt
z "Fryzjerem"), świetna murawa no i kibice.
Znalazł się też "Maluch" - Fiat 126p.
Wynik 0 :14 na korzyść reprezentacji Polski mówi
sam za siebie. Najdziwniejsze w tym było to, że
najlepszym zawodnikiem w "BO" był
bramkarz!!!??? - Arek Gieralczyk. Wśród
kibiców słychać było, że to wina sędziów,
rzekome powiązania z Fryzjerem. Nic z tych
rzeczy - byłem, widziałem i ze smutkiem
stwierdzam, jak dużo nam brakuje...!
Dostaliśmy nauczkę, wiemy gdzie nasze miejsce w
szeregu! Oczywiście to są żarty. Najważniejsza
była dobra zabawa, żarty i powąchanie prawdziwej
piłki. Wojtek Sępowicz (Góral), po fatalnie
przegranym meczu, nie załamał się psychicznie i
na przekór wszystkiemu zaprosił całą ekipę, wraz
z przegranymi, na BBQ i zregenerowanie sił w
basenie.
Klub otrzymał komplet, strojów piłkarskich,
mnóstwo pamiątek sygnowanych przez PZPN.
Na ręce Pani Ewy Suskiej - szefowej ekipy
polskiej, składamy podziękowania za możliwość
obcowania ze sportowcami, gdzie na wyciągnięcie
ręki mieliśmy możliwość dotykania polskości!!!
Nastał czas rozstania, pozostała przyjaźń,
wspomnienia i żal, że się skończyło. Jeszcze
tylko pożegnalny mecz.
W listopadzie odbyło się Walne Zebranie
Sprawozdawczo-Wyborcze - czas na podsumowanie
naszych dokonań. Ustępujący prezes Klubu Czesiu
Piasta, dokonał podsumowania swojej kadencji. Na
okres następnych 2 lat wybrano nowy Zarząd.
Prezesem został Andrzej Wilk. Dwóch v-ce
prezesów, A. Przystał i W. Sępowicz. Menadżer
Klubu - R. Bojarski. Członkowie Zarządu:
A.Postolski, A. Gieralczyk, Cz. Wieczorek, W.
Grzanka, L. Pękalski i W. Karpiński. Dokonano
również wyboru trenerów dla poszczególnych
drużyn: I liga seniorów - A. Lichota, VI
liga seniorów - B. Jakowik, I liga OT - L.
Wolski, III liga OT - J. Ziółkowski, V liga OT -
Cz. Wieczorek, drużyna młodzików - W. Ciepała.
2002 rok, jak to już w zwyczaju "BO",
rozpoczęliśmy Balem Sportowca. O tym i o innych
imprezach w następnym odcinku.
Ze sportowym pozdrowieniem
Andrzej Wilk.
PS. Jeszcze tylko zdjęcie z
koszulami w stylu "retro ". W takich trykotach
reprezentowaliśmy "BO". Pamiętam, jeszcze
starsze, ale w moim kąciku sportowym nie mogę
się ich doszukać...?! Może któryś z
kolegów posiada takową, zachęcam do przesłania
fotki.
Pozdrowienia.
Andrzej W.
|
Piątek, 7 października
2022
